طاللبان؛ دختران افغان، رویای آموزش و کابوس محرومیت
وزارت معارف/آموزش و پرورش اداره طالبان در اطلاعیه‌ای از دانش‌آموزان پسر و آموزگاران مرد در این کشور دعوت کرد تا از فردا به مدارس و مکاتب برگردند.
به گزارش بی بی سی، در این اطلاعیه که از صفحه فیسبوک وزارت معارف طالبان منتشر شده، هیچ اشاره به دانش‌آموزان دختر و آموزگاران زن نشده و توضیحی هم ارائه نشده که سرنوشت میلیون‌ها دانش‌آموز دختر چه می‌شود.
در این اطلاعیه آمده است:” به اطلاع تمام مکاتب ابتدایی، لیسه (دبیرستان) و مدارس رسمی طبقه ذکور رسانیده می‌شود تا روند آموزشی خویش را سر از تاریخ ۲۷ سنبله/شهریور آغاز کنند. بنا بر این تمامی استادان و شاگران طبقه ذکور باید به مکاتب خویش حاضر شوند.”
طالبان وقتی در دهه نود میلادی در افغانستان حاکم بودند، به دختران اجازه آموزش و به زنان اجازه کار را نمی‌دادند. حالا هم یکی از بزرگترین نگرانی‌‌ها در مورد حاکمیت آنها جلوگیری از آموزش و کار زنان به شمار می‌رود.
اعضای رهبری طالبان در قطر پیوسته می‌گفتند که آنها جلو آموزش و کار زنان را نخواهند گرفت و “زنان در چارچوب شریعت اسلامی” اجازه آموزش، کار و حضور در جامعه را دارد.
دولت طالبان روز یکشنبه گذشته اعلام کرد که دانشگاه‌ها در افغانستان باید بر اساس جنسیت تفکیک شوند، و پوشش جدید اسلامی وضع می‌شود. عبدالباقی حقانی، وزیر تحصیلات عالی دولت طالبان گفت که طالبان “اجازه آموزش مختلط (دختر و پسر) را نخواهد داد”. وی همچنین اعلام کرد که مضامین تدریسی در دانشگاه‌ها مورد بازبینی قرار می‌گیرد.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
