وضعیت فاجعه بار قشر مسن؛ تکدی‌گری سالمندان ایرانی
خبرگزاری ایلنا در گزارشی با اشاره به وضعیت فاجعه‌بار زندگی قشر مسن جامعه ایران نوشت: «در کل جمعیت سالمندان، ۲۵درصد دچار فقر هستند، هم‌چنین ۵۵درصد از سالمندان حقوق بازنشستگی نمی‌گیرند».
این منبع نوشت: در یکی از راهروهای ایستگاه متروی میدان انقلابِ تهران، زنی سالمند همیشه نشسته؛ او که چادری رنگی و لباس‌های نخ‌نما به تن دارد، از رهگذران با التماس می‌خواهد بسته‌های دستمال کاغذی جیبی یا فال حافظ بخرند.
سالمندان دستفروش همه جا به وفور یافت می‌شود؛ هرجا که پا بگذاریم، مردان و زنانی را می‌بینیم که مرز ۶۰ سالگی را آسان رد کرده‌اند و چون هیچ منبع درآمد، مستمری و امکاناتی ندارند، بساط حقیری برای دستفروشی پهن کرده و روزی خود را از خلق خدا طلب می‌کنند؛ حتی تکدی‌گری سالمندان نیز پدیده‌ٔ رایجی شده است.
چرا جمعیت عظیمی از سالمندان کشور از درآمد حداقلی، زندگی شایسته و مسکن حداقلی مناسب محرومند؟ چرا به خیابان می‌آیند و دستفروشی می‌کنند؟ چرا هیچ تلاشی برای گسترش چتر خدمات تأمین اجتماعی صورت نگرفته است؟
اکنون بیش از ۲۵درصد سالمندان کشور فقیر هستند و ۵۵درصد سالمندان حقوق بازنشستگی نمی‌گیرند.
هیچ نشانه‌ای از تأمین اجتماعی فراگیر نداریم. هر چه هم وضعیت اقتصادی کشور به سمت وخامت بیشتر می‌رود، به خیل سالمندان دستفروش، متکدی و بدون سرپناه افزوده می‌شود».
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
