یک پژوهشگر آب گفت: هر روز مگاپروژه انتقال آب بین حوضه‌ای جدیدی مطرح می‌شود و پس از ناکارآمدی پروژه‌های عمرانی متعددی که با سرفصل آب در سطح کشور آغاز شد و برخی از این پروژه‌های عمرانی پس از گذشت سی سال هنوز به اتمام نرسیده و بخش گسترده‌ای از بودجه کشور را به خود اختصاص داده؛ هم اکنون نوبت به دست‌درازی به منابع آب خزر، خلیج‌فارس و دریای عمان رسیده است.
به گزارش ایلنا، محمدرضا فرزانه درباره انتقال آب از دریا اظهار داشت: کشور ایران با اقلیم غالب خشک و نیمه خشک از دیرباز در بستر محدودیت‌ها و تهدیدات شدید منابع آبی، صاحب شاهکار سازه‌های تاریخی آبی ارزشمندی بوده است که بر پایه تمدن آبی ایران‌زمین بنا نهاده شده است. قناتها و آب انبارهایی که مبنا آن بهره‌برداری پایدار از منابع آب سطحی و زیرزمینی بوده است و با ارزشمندترین وجوه مشارکت و نظارت مدنی را در دل خود نهفته است. در شرایطی که سابقه تاریخی کشور در این زمینه، تعامل وجوه سازه ای و غیر سازه ای به همراه در نظر گرفتن مدیریت عرضه و مدیریت تقاضا در کنار یکدیگر را با زیباترین سطح از تمرکز بر وجوه نهادی مورد توجه قرار داده اما متاسفانه وضعیت موجود کشور بیانگر تغییر مسیری نگران‌کننده در عرصه مدیریت منابع آب بوده است.
وی افزود: در شرایطی که می توانستیم از این داشته های تاریخی درس بگیریم و ضمن حراست بهتر از این میراث تاریخی گرانبها، رویکردی پایدار در بهره‌برداری از منابع آب و رویکردی مترقی در زمینه مشارکت و نظارت مدنی داشته باشیم، اما متاسفانه کماکان بر طبل عرضه‌محوری می‌کوبیم و نه تنها با این رویکرد معضلات مرتبط با مدیریت منابع آب کم نمی‌شود بلکه گستره آن به شکل فزاینده ای به سایر بخش‌های حیاتی کشور همچون مباحث اجتماعی، فرهنگی، محیط زیستی و حتی امنیتی سرایت کرده و هر لحظه شاهد تبعات سیاست‌گذاری‌های ناکارآمد آبی همچون مگاپروژه‌های انتقال آب بین حوضه ای درسطح کشور هستیم.
آیا این چیزی جز تاراج سرمایه ملی است
مجموع آب مصرف شده برای هندوانه و سیب صادراتی در حدود 670 میلیون متر مکعب آب می‌باشد در حالیکه موجودی سدهای پنج‌گانه تهران در تیرماه امسال حدود 717 میلیون متر مکعب بوده است. یعنی در 5 ماهه نخست امسال بابت صادرات هندوانه و سیب در حدود موجودی سدهای پنج‌گانه تهران را به ارزش 230 میلیون دلار صادر کردیم!! آیا این را چیزی به جز تاراج سرمایه ملی نام نهاد.
روزنامه اینترنتی فراز نوشت: سالانه هزاران تن محصولات کشاورزی از کشور صادر می‌شود بدون اینکه بفهمیم در حقیقت برای تولید این محصولات و کسب درآمد ناچیز صادراتی آن دشت‌ها و رودهای کشور را خشکاندیم. در این بین یکی از محصولات کشاورزی که بیشترین انگشت اتهام به سوی آن نشانه رفته است هندوانه است. کالایی که مصرف آب بالایی دارد.
شاید برایتان جالب اگر این حجم آب را به صورت بطری آب معدنی صادر می‌کردیم سود بیشتری داشت یعنی در 5 ماهه نخست ما 1652 تن آب معدنی را به ارزش 367 هزار دلار صادر کردیم یعنی هرکیلوگرم آب معدنی 22 سنت برای ما درآمد داشته است یعنی تقریبا معادل یک کیلو هندوانه با مصرف 500 لیتر آب!!
