بنیاد میراث پاسارگاد: حدود ده سال است گیاهی سمی و خطرناک، به جان تالاب ها و رودخانه های استان گیلان افتاده است. این گیاه که ظاهری دلفریب دارد و به نام «سنبل آبی» و یا «شیطان نیلگون» شناخته می شود، به دلیل بی توجهی و ناکارآمدی سازمان محیط زیست و مسئولین حکومت اسلامی ظرف ده سال توانسته تالاب عینک که یکی از بزرگ‌ترین تالاب‌های شهری دنیا شناخته می‌شود، و بخش هایی از تالاب انزلی، رودخانه سیاه درویشان و مناطق دیگری را آلوده کند و علاوه بر محیط زیست و پهنه های آبی گیلان زندگی مردمان را نیز در خطر بیندازد.
از زمان پیدایش این گیاه «آمازونی» در گیلان هر ساله کارشناسان محیط زیست به مسئولین سازمان محیط زیست هشدار می دهند و خطرات آن را گوشزد می کنند اما نه تنها تا کنون هیچ اقدام جدی در این مورد انجام نشده، بلکه اخیرا خرید و فروش این گل در میان مردمانی که خبر از خطرهای این گیاه ندارند رایج شده است.
دو سال پیش دکتر حسین آخانی، استاد گیاه‌شناسی دانشگاه تهران، در گفتگویی در مورد این گیاه گفتند: «گیاهانی با ترکیبات کارسینوژن وجود دارند که به دلیل تماس با پوست یا شیرابه‌های سمی که دارند باعث ایجاد سرطان پوست می‌شوند. اما گیاهان تزئینی در منازل، در نهایت ممکن است برای انسان آلرژی ایجاد کنند. سنبل آبی استفاده غذایی برای انسان ندارد و بنابراین می‌توانیم بگوییم خطر جدی برای سلامت ما ایجاد نمی‌کند {اما} می توان گفت این گیاه و سایر گونه‌های مهاجم باعث ایجاد وضعیتی شبیه به سرطان در طبیعت می‌شوند و در اکوسیستم منطقه اختلال ایجاد می‌کنند».
این گیاه‌شناس ضمنا توضیح دادند که: «معمولا در مناطقی که دام‌ها چرای بی‌رویه دارند و علوفه‌های خوش خوراک تمام می‌شوند، گیاهانی که غالب می‌شوند، مواد سمی وارد بدن دام‌ها می‌کند و با تغذیه دام از آنها، آن مواد سمی وارد گوشت و شیر دام می‌شود. بنابراین ما باید بیش از هر چیز نگران چرای بی‌رویه دام‌ها باشیم که می‌توانند غیرمستقیم باعث ایجاد سرطان شوند.»
