پیشنهاد تحلیلگر داخلی به باند نظامی-امنیتی در باره برجام
احمدزیدآبادی در کانال تلگرام خود نوشت: از زمان امضای توافقنامۀ برجام تاکنون، یک عده از اصولگرایان اصرار دارند که این توافقنامه از هر جهت علیه منافع جمهوری اسلامی است و در مقابل، مدیران دولت روحانی و حامیان اصلاحطلب آن هم تأکید میکنند که این توافقنامه از هر جهت، منافع و مصالح نظام را تأمین میکند.
اصلاً من میگویم به طور کامل حق به جانب همان عدۀ اصولگراست! برجام نه فقط از هر حیث بد است، بلکه اساساً زهرِ هلاهل است! دردِ گران است! کوفتِ خالص است!
خب، حالا این عده از اصولگرایان بگویند چرا هنگامی که دونالد ترامپ امضای خود را پای دستورِ خروج آمریکا از برجام گذاشت، خود را از شر این زهر هلاهل خلاص نکردند؟
لابد میگویند دولت حسن روحانی و وزیر خارجهاش نگذاشتند. بسیار خوب! اما حالا که نه اثری از دولت روحانی به جا مانده و نه از وزیر خارجۀ او، چرا این توافقنامه را یک بار و برای همیشه صریح و رسمی از دستور کار خود خارج نمیکنند؟
برجام هر زهر ماری که باشد دو آلترناتیو که بیشتر ندارد! یا لغو رسمی آن به منظور خداحافظی با مذاکره و ادامۀ برنامۀ اتمی تا سر حد ممکن و یا لغو آن به منظور مذاکرۀ مجدد برای دستیابی به توافقی تازه که به زعم این عده از هر حیث مطلوب باشد.
باز هم بسیار خوب! اکنون که ریش و قیچی دست خودشان است. هر کدام از دو گزینۀ فوق را که دلخواهشان است برگزینند! دیگر پیشنهاد از این یکطرفهتر میشود؟ این پیشنهاد را دادم تا دست از سرِ به نسبت کچلِ ظریف بردارند، بلکه خلق خدا از فشارِ روانی این بگو – مگوی پوچ و بیحاصل نفسی تازه کنند!
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»