ایران؛ تخریب محوطه نئاندرتال‌ها با قدمت دهها هزار سال

سامان حیدری گوران، از سرپرستان کاوش در مجموعه غار و پناهگاه صخره‌ای باوه‌یوان در استان کرمانشاه گفت: شرکت‌های ساخت و ساز و مجموعه‌هایی که در این منطقه درصدد نصب کابل نوری برآمدند، آسیب‌هایی را به محوطه رسانده‌اند و به نوعی بخشی از محوطه از بین رفته است.

به گفته او، چند سال پیش دندان شیری انسان نئاندرتالی در همین مکان کشف شد و بر اساس آزمایش‌های سن‌سنجی مطلق رادیو کربن ۱۴، سنی ما بین ۴۲ تا ۴۵ هزار سال برای آن تخمین زده شد.

به گزارش رادیو فرانسه به قنل از رسانه‌های داخلی، این روزها فصل چهارم کاوش در مجموعه غار و پناهگاه صخره‌ای باوه‌یوان به منظور تعیین عرصه و حریم این مکان در راستای پروژه ردیابی گذار از پارینه سنگی میانی به نوین در غرب زاگرس میانی در استان کرمانشاه آغاز شده است.

مجموعه غار و پناهگاه صخره‌ای یوان در فاصله ۳۵ کیلومتری شمال غرب شهر کرمانشاه و در دره ناودرون واقع است.

حیدری گوران به خبرگزاری ایلنا گفت : در چهارمین فصل کاوش بیشتر به مستندگاری محوطه روی آورده‌ایم تا بتوانیم عرصه و حریم آن را مصوب کنیم. البته طی این فصل نیز موفق شدیم تا آثار باستانی همراه با داده‌های فرهنگی از دوره فراپارینه‌سنگی که به ۱۳ تا ۱۵ هزار سال پیش بازمی‌گردد، پیدا کنیم.

او با اشاره به بقایایی که از استقرارهای دوره فراپارینه‌سنگی بدست آمده، گفت: طی این فصل از کاوش، تعدادی از آثار که برای شکار و دست ابزارهای سنگی استفاده می‌شده را بدست آوردیم. ابزارهای سنگی تنها وسایل‌هایی هستند که از دیرباز از انسان‌های نخستین به جای مانده. این ابزار نقش چاقو و وسایل برنده را برای آن‌ها ایفا می‌کرد و از جنس سنگ سیلیس است.

به گفته سرپرست کاوش در مجموعه غار و پناهگاه صخره‌ای باوه‌یوان، در فصل‌های قبل بیش از ۱۰ هزار قطعه ابزار سنگی در این محوطه پیدا شده که کار مطالعاتی بر روی آن‌ها انجام شده و در گنجینه اداره کل میراث‌فرهنگی استان کرمانشاه نگهداری می‌شوند. در فصل جدید نیز حدود ۲۰۰ قطعه پیدا شده است.

گوران ادامه داد: از آنجایی که صخره باوه‌یوان بزرگ است و از اهمیت بالایی برخوردار است تصمیم گرفتیم تا کار فتوگرامتری آنرا انجام دهیم و محدوده استقراری آنرا مشخص کنیم. متوجه شدیم که محدوده استقراری بسیار وسیعی از دوره فراپارینه‌سنگی (محدوه ۲۰ تا ۱۰ هزار سال پیش) دارد که از ابتدا تا انتهای کوه که بیش از ۲۵۰ متر است را دربرمی‌گیرد. نهشته‌های این محوطه بسیار عمیق‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کردیم که این امر اهمیت این صخره را دو چندان می‌کند.

این باستان‌شناسی همچنین گفت پس از انجام کاوش در نخستین فصل که سال ۱۳۹۵ بود و پس از انتشار اخبار مبنی بر کشف یافته‌های فرهنگی از دوره نئاندرتال‌ها در این منطقه، شاهد تعرضاتی به محوطه بودیم.