ویلیام برنز، رئیس اطلاعات مرکزی آمریکا گفته: احتمال بازگشت به تبعیت کامل از توافق برجام کماکان وجود دارد ولی علامت سؤال بزرگ این است که رژیم ایران در این مورد تا چه حد جدی است.
نماینده ویژه آمریکا در امور ایران قرار است امروز در پاریس با نمایندگان سه کشور بزرگ اروپايی دیدار کند. رابرت مالی این هفته به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس سفر کرده بود.
در همین حال یک مقام اسرائیلی گفته: تقابل با رژیم ایران فقط بستگی به زمان آن دارد و این زمان خیلی هم دور نیست. به گزارش روزنامه جروزالم‌پست، لیبرمن در مصاحبه‌ای گفته است هیچ اقدام دیپلماتیک یا توافقی جلوی برنامه اتمی رژیم ایران را نمی‌گیرد.
این مقام ارشد دولت اسرائیل رویارویی نظامی با رژیم ایران را اجتناب ناپذیر خوانده و آن را تنها راه جلوگیری از دستیابی جمهوری اسلامی به توان هسته‌ای توصیف کرده است.
رسیدن به بمب اتمی، تا چه حد ماندگاری رژیم ایران را تضمین خواهد کرد؟
رادیو پیام اسرائیل در یک گزارش تحلیلی گفت: استدلال مقامات رژیم ایران در نشست های دربسته آن است که داشتن بمب هسته ای موجب تامین امنیت حکومتشان می شود و از آن پس هیچ رهبر جهانی به فکر تغییر رژیم در ایران نخواهد افتاد.
تصور آن است که وقتی آن ها بمب را داشته باشند، از فشار کشورهای دنیا و سازمان های جهانی برای رعایت حقوق بشر مصون خواهند ماند و هیچ کشور خارجی به فکر تغییر رژیم در ایران نخواهد افتاد. به عبارت دیگر، داشتن بمب هسته ای، می تواند یک نوع بیمه نامه برای جلوگیری از سقوط رژیم و قطع دخالت های بین المللی در امور حقوق بشر و مخالفت با سرکوبگری در داخل ایران باشد.
از دیدگاه آنان، ضرورت دیگر رژیم در آن است که برای رسیدن به مقام آقایی در منطقه و برای اجرای آن امید واهی که همانا نابودی اسرائیل است، باید قوی ترین جنگ افزار دنیا را در اختیار داشته باشد.
به سخنی دیگر، از دیدگاه آنان، رسیدن به بمب هسته ای دو هدف عمده داخلی و خارجی را تامین می کند: در داخل، ایجاد مصونیت برای رژیم در برابر سقوط احتمالی، و در خارج از کشور قدرت بازدارنده ای که از آن پس هیچ کشوری جرات نخواهد کرد به رژیم بگوید “بالای چشم شما ابروست”.
ولی برخی تحلیلگران می گویند که هر دو امید داخلی و خارجی، یعنی بیمه نامه برای تداوم رژیم و بازداشتن کشورهای خارجی برای حمله به ایران، موهوم و نشدنی است.
در داخل، خیزش مردمی هنگامی که رخ دهد، هیچ بمب اتمی نمی تواند از آن جلوگیری کند. تجربه گذشته نشان داده که هیچ قدرت نظامی و داشتن توپ و تانک و هواپیمای جنگی، مانع سقوط دولت ها نشده است.
در مورد کاربرد دوم، یعنی داشتن بمب اتم به هدف ایجاد یک نیروی بازدارنده نظامی و همچنین ادامه تعرض به کشورهای همسایه و حتی نابودی اسرائیل، آن هم خیال واهی است و برخی کارشناسان امور نظامی بر این باورند که بمب هسته ای، نه تنها امنیت نمی آورد، بلکه امنیت کشور و رژیم را به خطر می اندازد.
رژیم برای حفاظت از بمب هسته ای خود، باید به تدابیر احتیاطی گسترده دست بزند تا دشمن نتواند انبار آن را منهدم سازد. تامین این هدف بودجه های نظامی کلان می طلبد. علاوه بر این، کشورهای دنیا و در راس آن اسرائیل اجازه تملک بمب هسته ای را به جمهوری اسلامی نخواهند داد و آن حکومت وارد یک جدال بین المللی می شود که ممکن است به سقوط حکومت بیانجامد.
