شرکت هنگ کنگی و یک دردسر تازه برای فوتبال ایران
چند روز پس از انتشار گزارش‌هایی درباره یک شرکت هنگ‌کنگی طرف قرارداد فدراسیون فوتبال ایران، گزارش شده است که این شرکت قرارداد خود برای ارائه خدمات سیستم کمک‌داور ویدیویی (VAR) در ورزشگاه آزادی تهران را لغو کرده و حاضر به ارائه این خدمات نیست.
به گزارش مهر، این اقدام شرکت «سیمپلی لایو» می‌تواند باعث «گرفتن میزبانی از فدراسیون فوتبال ایران در ادامه بازی‌های انتخابی جام جهانی قطر شود».
قرارداد این شرکت با فدارسیون فوتبال ایران، پیش از این با انتقاد روزنامه جوان، وابسته به سپاه، مواجه شد و این روزنامه در گزارشی نوشت که این شرکت هنگ‌کنگی «ماهیت مشکوک» دارد و مدیران ارشد آن اسرائيلی هستند. علاوه بر این، محمد کوثری، نماینده مجلس تهران که از فرماندهان پیشین سپاه است، از احضار شهاب عزیزی خادم، رئيس فدراسیون ایران به مجلس، خبر داد.
کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) پیشتر استفاده از فن‌آوری کمک‌داور ویدیویی در دور پایانی مرحله انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ را از جمله شرایط اخذ میزبانی کشورها اعلام کرده بود.
ایران ابتدا قرار بود با شرکتی به نام «هاکای» برای راه‌اندازی این سیستم قرارداد ببندد، اما این شرکت به دلیل تحریم‌های ارزی ایران حاضر به همکاری نشد و در نهایت کنفدراسیون فوتبال آسیا شرکت «سیمپلی لایو» را که یک شرکت هنگ‌کنگی است و دفتر آن در بلژیک قرار دارد را معرفی کرد.
قرارداد با این شرکت برای اجاره تجهیزات در چهار دیدار به میزبانی تیم ملی ایران در انتخابی جام جهانی قطر امضا شد و برای اولین بار در جریان دیدار ایران با کره جنوبی مورد استفاده قرار گرفت.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
