گزارشی تکمیلی از بازداشت هیراد پیربداقی و عسل محمدی
هیراد پیربداقی و عسل محمدی، فعالین کارگری روز شنبه ۱۵ آبانماه پس از تفتیش منزل توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. آقای پیربداقی امروز طی تماس تلفنی با خانواده خود از انتقال به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین خبر داده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز شنبه ۱۵ آبانماه ۱۴۰۰، هیراد پیربداقی و عسل محمدی، فعالین کارگری پس از تفتیش منزل توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
آقای پیربداقی امروز طی تماس تلفنی با خانواده خود از انتقال به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین خبر داده است. به گفته یک منبع مطلع شواهد نشاندهنده ورود خشونت آمیز نیروهای امنیتی و تفتیش منزل آنهاست. صبح امروز نیز آقای پیربداقی در خصوص اتهام اجتماع و تبانی مورد تفهیم اتهام قرار گرفته است.
تا زمان تنظیم این گزارش از وضعیت خانم محمدی اطلاعی در دست نیست.
روز گذشته این شهروندان به همراه ۷ تن از فعالین مدنی دیگر با حضور در دفتر قضایی نسبت به نگهداری متهمان در سلولهای انفرادی اعلام شکایت کردند.
تا زمان تنظیم این گزارش از دلایل بازداشت این فعالین اطلاعی در دست نیست.
عسل محمدی و هیراد پیربداغی پیشتر نیز به دلیل فعالیتهای مسالمتآمیز خود و دفاع از حقوق کارگران سابقه بازداشت و محکومیت داشتهاند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»