آماری که احمد حسین فلاحی، سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی ارائه کرده تکان‌دهنده است. این نماینده هشدار داده که سه میلیون و ۵۰۰ هزار دانش‌آموز ایرانی در آستانه ترک تحصیل هستند.
اما علت چه می تواند باشد؟ چرا دانش‌آموزان مجبور شدند تحصیل را ترک کنند. در بسیاری از کشورهای جهان تحصیل به دلیل آغاز پاندمی کرونا از حالت حضوری در کلاس‌ها با استفاده از گوشی هوشمند، تابلت و موبایل به شکل مجازی تغیییر یافت. دولت‌ها برای مقابله با این چالش بلافاصله دست به کار شدند و برنامه‌هایی در سطح کلان و ملی اجرا کردند.
اما به اعتراف جواد حسینی، معاون وزیر پیشین آموزش و پرورش (در دولت روحانی) ۳۰ درصد دانش‌آموزان یعنی حدود پنج میلیون دانش‌آموز از وسایل هوشمند آموزش برخوردار نبودند یا به اینترنت دسترسی نداشنتد و به همین دلیل از امکان استفاده از دروس مجازی محروم ماندند.
وزیر آموزش و پرورش در آن زمان هشدار داده بود که این دانش‌آموزان در معرض خطر ترک تحصیل هستند.
به نظر می رسد که چاره‌اندیشی نشده و ترک تحصیل روندی صعودی پیدا کرده است.
پدیده‌ای فراگیر
پیش از این یکی از عوامل ترک تحصیل دانش‌آموزان به ویژه در مناطق محروم کشور و مناطق قومی را مشکلاتی چون “دو زبانه بودن دانش آموزان” می‌دانستند.
به گزارش دویچه وله، اکنون دیگر ترک تحصل فقط یک پدیده محلی یا مربوط به نواحی دورافتاده کشور نیست. تورم افسار گسیخته، بیکاری گسترده و فقر فزاینده به به یک مشکل همگانی و سراسری تبدیل شده و خانواده‌ها را به چالش کشانده و دانش آموزان را به نان‌آوار خانواده تبدیل کرده است.
طبق گزارش ایرنا حداقل هفت درصد دانش‌آموزان لازم‌التعلیم ایرانی “تنها در دو سال اخیر، به جای زنگ تفریح و تدریس، یا ناگزیر به شنیدن زنگ کار و صدای کارفرما شده‌اند یا در گوشه خانه‌ها گرفتار و از تحصیل بازمانده‌اند”.
مسئولان آموزش و پرورش همواره تلاش می‌کنند از زیر مسئولیت‌های خود شانه خالی کنند و عوامل بیرونی را بهانه می‌کنند.
تحریم‌های آمریکا و کرونا دو عاملی هستند که مقامات دولتی از آنها حتی برای توجیه ترک تحصیل کودکان استفاده می کنند.
به گفته کارشناسان اجتماعی، ترک تحصیل برای بسیاری از کودکان و نوجوانان آغاز یک دوران سرگردانی است که می‌تواند آینده آنها را تباه کند.
