آخرین وضعیت هیراد پیربداقی و عسل محمدی در اوین
خبرگزاری هرانا – عسل محمدی و هیراد پیربداقی، فعالین کارگری از تاریخ ۱۵ آبانماه در بازداشتگاه وزارت اطلاعات در زندان اوین به سر می برند. بازداشت این شهروندان همراه با تفتیش منزل آنان صورت گرفته بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، علیرغم سپری شدن یک هفته، عسل محمدی و هیراد پیربداقی، فعالین کارگری کماکان در بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری میشوند.
این فعالین کارگری روز شنبه ۱۵ آبانماه پس از تفتیش منزل توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بودند. خانم محمدی روز پنجشنبه ۲۰ آبانماه به یکی از سلولهای جمعی بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
به گفته یک منبع مطلع، در جریان بازداشت، شواهد نشاندهنده ورود خشونت آمیز نیروهای امنیتی و تفتیش منزل آنها بود. روز یکشنبه ۱۶ آبانماه، آقای پیربداقی در خصوص اتهام اجتماع و تبانی مورد تفهیم اتهام قرار گرفت.
روز جمعه ۱۴ آبانماه این شهروندان به همراه ۷ تن از فعالین مدنی دیگر با حضور در دفتر قضایی نسبت به نگهداری متهمان در سلولهای انفرادی اعلام شکایت کردند.
تا زمان تنظیم این گزارش از دلایل بازداشت این فعالین اطلاعی در دست نیست.
عسل محمدی و هیراد پیربداغی پیشتر نیز به دلیل فعالیتهای مسالمتآمیز خود و دفاع از حقوق کارگران سابقه بازداشت و محکومیت داشتهاند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»