در حالیکه هماهنگ کننده اتحادیه اروپا در مذاکرات وین به خبرنگاران گفته ارزیابی بسیار مثبتی از گفتگوهای روز دوشنبه دارد، نماینده روسیه امروز اعلام کرد در فرایند کنونی مذاکرات برجام، هیچ چیزی تغییر نکرده و سیاست فشار حداکثری آمریکا به قوت خود باقی مانده است.
به گزارش اسپوتنیک، میخائیل اولیانوف، نماینده دائمی روسیه در سازمان های بین المللی وین اظهار داشت که ایران برای انجام مذاکرات مستقیم با آمریکا در خصوص برجام و بازگشت آمریکا به این روند آمادگی ندارد.
وی در ادامه بیان داشت:” در اینجا هیچ چیزی تغییر نکرده است و سیاست “فشار حداکثری” ترامپ به قوت خود باقی مانده است. آمریکایی ها برای عدم پیروی از “فشار حداکثری” آعلام آمادگی می کنند، البته در صورت دستیابی به نتایج دلخواه خود در معامله هسته ای اما فعلا همان خط‌مشی قبلی خود را پیاده می کنند.
این در حالیست که اسرائیل اطلاعاتی را در اختیار آمریکا و چند کشور اروپایی قرار داده که نشان می‌دهد رژیم ایران در حال آمادگی فنی برای غنی‌سازی اورانیوم تا سطح ۹۰ درصد است.
به نقل از سایت ” آکسیوس”، با استناد به دو منبع آمریکایی، سرویس های اطلاعاتی اسرائیل در هفته‌های اخیر اطلاعاتی را در اختیار آمریکا و چند کشور اروپایی قرار دادند مبنی بر اینکه رژیم ایران می تواند طی چند هفته به چنین سطح بالای غنی سازی دست یابد.
خبرگزاری بلومبرگ هم روز سه‌شنبه ۹ آذر نوشت، مواضع افراطی رژیم ایران در آغاز دور ششم مذاکرات نشانه آشکاری است مبنی بر اینکه تهران مذاکرات را جدی نمی‌گیرد.
به گزارش العربیه، این منبع نوشت: رژیم ایران اصرار دارد که آمریکا تمام تحریم‌های اقتصادی، از جمله تحریم‌های مربوط به نقض حقوق بشر و هنجارهای بین‌المللی، را به‌عنوان پیش‌شرطبازگشت به برجام لغو کند.
این خبرگزاری در ادامه می‌افزاید، اگر درخواست اول رژیم ایران مسخره باشد، درخواست دوم آن غیرممکن است. بایدن بارها بطور آشکارا بیان داشته که می‌خواهد آمریکا را به توافق هسته‌یی بازگرداند، اما هیچ رئیس‌جمهوری در آمریکا نمی‌تواند تضمین کند که ساکن بعدی کاخ‌سفید همان مسیر وی را دنبال خواهد کرد.
بلومبرگ با بیان اینکه، دو راه برای به حداقل رساندن احتمال خروج رئیس‌جمهوری بعدی آمریکا از برجام وجود دارد. یک راه این است که رژیم ایران توافق برجام با آمریکا را به معاهده تبدیل کند که به تصویب سنا برسد.
راه دیگر این است که رژیم ایران برنامه تسلیحات اتمی خود را که از آن برای تهدید همسایگان و جهان استفاده می‌کند کنار بگذارد. اما هیچ نشانه‌ای در دست نیست که جمهوری اسلامی بخواهد هیچ‌کدام از این دو مسیر را پی بگیرد.
