به گزارش خبرآنلاین، الدار مامدوف، مشاور سیاسی سوسیال دموکرات ها در کمیته امور خارجی پارلمان اروپا در مقاله ای برای ریسپانسیبل استیت کرفت، وابسته به اندیشکده کوئینسی نوشت: هر کس امید به سیاست خلاق تازه ای داشت که همه بازیگران بد در بحران کنونی خاورمیانه را در نظر بگیرد، با این ائتلاف دلسرد شده است.
اگر طرفداران تعامل با ایران در امریکا هم امید داشتند که متحدان اروپایی، دولت بایدن را ترغیب کنند که گام های جدی تری در این مسیر بردارد، نومید شده اند. در ۲۴ نوامبر، سه حزب سیاسی پیروز در انتخابات اخیر آلمان، یعنی سوسیال دمکرات ها، سبزها و دمکرات های آزاد راست میانه (لیبرال ها)، بر سر تشکیل دولت به توافق رسیدند.
در آلمان، توافق های تشکیل دولت ائتلافی اسنادی بسیار مشروح و جدی هستند که جزییات تعهدات دولت ائتلافی را بازتاب می دهند نه اینکه تنها به بیان مبهم نگرش آن بسنده شود. در این متن ۱۷۷ صفحه ای، بخش مهمی هم به سیاست خارجی آلمان اختصاص دارد که تنها چند سطر آن به ایران پرداخته و محتوی آن برای کسانی که انتظار خلاقیتی در سیاست آلمان و به پیروی از آن در سیاست اروپا در قبال ایران و خاورمیانه را داشتند، دلسرد کننده است.
این ائتلاف خواهان از سرگیری گفتگوهای برجامی است اما همه سرزنش را متوجه ایران کرده بر الزام این کشور به تسهیل کامل کار بازرسی ها تاکید می گذارد به رغم این واقعیت که این آمریکا بود که از برجام خارج شد و تحریم ها علیه ایران را بازگرداند تا این کشور را به زانو در آورد. حتی پس از خروج آمریکا هم ایران تا هیجده ماه، به تعهدات برجامی اش پایبند ماند به این امید که سه کشور اروپایی امضاکننده برجام و از جمله آلمان، از این توافق در برابر تحریم های یکجانبه آمریکا حمایت خواهند کرد و حداقلی از گشایش اقتصادی وعده داده شده در برجام را برای ایران فراهم آورند. این هر سه کشور، در این زمینه شکست خوردند.
اکنون، ضروری بود که رهبری تازه برلین برای حفظ اعتبار خودش، از واشنگتن بخواهد که تحریم های اقتصادی ترامپ را بعنوان یک شرط الزامی غیرقابل جایگزین برای نجات برجام، لغو کند همانطور که به درستی خواهان پایبندی تهران به مفاد برجام شده است.
اما توافقنامه دولت ائتلافی تازه در آلمان، به جای آن، ایران را مسوول همه بدکاری های منطقه معرفی می کند: سیاست های تهاجمی منطقه ای، تهدید علیه موجودیت اسراییل، نقض حقوق بشر و حمایت از فعالیت های تروریستی.
البته برخی از این انتقادها وارد است: تهدیدهای ایران علیه موجودیت اسراییل، برای جهان پذیرفتنی نیست و تنها به مانعی برای پیشبرد منافع ملی ایران تبدیل شده است. تا آن زمان که تهران از این شعارها دست بر ندارد، قادر به عادی سازی روابطش با آمریکا و نیز با آلمان و دیگر کشورهای اروپایی نخواهد بود. همچنین وضعیت حقوق بشر در ایران، حقیقتا خراب است.
