یکی دیگر از فعالین مدنی زن در بوکان بازداشت شد
یکی از فعالین مدنی زن در بوکان توسط نیروهای اداره اطلاعات بوکان بازداشت و سرنوشتش نامعلوم است.
برپایه گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری ههنگاو، ساعت ۱۰ شامگاه چهارشنبه ۱۰ آذر ۱۴۰۰ (۱ دسامبر ۲۰۲۱)، نیروهای اداره اطلاعات بوکان به منزل چینی شریفیبوکانی ٣٦ ساله، از فعالین مدنی ساکن این شهر هجوم برده و اقدام به بازداشت وی کردهاند.
به گفته یک منبع مطلع، نیروهای اداره اطلاعات با فرماندهی فردی با هویت “احمدی” ضمن تفتیش منزل چینی شریفیبوکانی موبایل وی و فرزند ۱۰ سالهاش را نیز ضبط کردهاند.
با گذشت ۴۸ ساعت از بازداشت این فعال مدنی اهل بوکان هیچ اطلاعی از سرنوشت و محل نگهداری وی در دسترس نیست و تلاشهای خانوادهاش در این زمینه بی نتیجه مانده است.
عمر شریفی بوکانی از زندانیان سیاسی دهه ۷۰ و پدری چینی نیز روز پنجشنبه ۲۰ آبان توسط نیروهای اطلاعات قلعه حسنخان (شهرک قدس) واقع در تهران بازداست و پس از یک روز آزاد شده بود.
گفتنیست که عمر شریفیبوکانی سال ۱۳۷۱ توسط نیروهای اداره اطلاعات بوکان بازداشت و از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران به اتهام همکاری با حزب دمکرات کُردستان ایران به تحمل ۱۵ سال حبس محکوم گردید که سال ۱۳۷۸ و پس از سپری نمودن ۷ سال حبس از زندان آزاد شد.
رضا شریفیبوکانی ازفعالین مدنی کُرد و برادر چینی شریفیبوکانی نیز، سال ۱۳۷۹ بازداشت و به همین اتهام مدت ۵ سال را در زندانهای بوکان و رجاییشهر کرج محبوس شده بود.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»