ایلام؛ مرگ یک زندانی پس از اعتصاب غذا و خودکشی
پس از اعتصاب غذا و اقدام به خودکشی؛ مرگ یک زندانی در زندان ایلام به دلیل عدم رسیدگی پزشکی
خبرگزاری هرانا – یک زندانی محبوس در زندان ایلام در تاریخ ۱۰ آذرماه، بر اثر آسیب های ناشی از اقدام به خودکشی و عدم رسیدگی مناسب پزشکی جان خود را از دست داد. وی که در تاریخ ۹ آذرماه پس از ۴ روز اعتصاب غذا با خوردن دارو دست به خودکشی زده بود بدون رسیدگی مناسب پزشکی پس از شست و شوی معده از بهداری زندان به بند بازگردانده شده بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از کردپا، یک زندانی در زندان ایلام جان خود را از دست داد.
این زندانی که هویت وی در این گزارش “روح الله ملکی” ۳۰ ساله، فرزند علی عباس و اهل شهرستان مهران عنوان شده است، در تاریخ ۹ آذرماه و پس از ۴ روز اعتصاب غذا با خوردن دارو اقدام به خودکشی کرده و پس از شستشوی معده، بدون رسیدگی مناسب پزشکی از بهداری زندان به داخل بند بازگردانده شده بود.
در این گزارش به نقل از یک منبع مطلع آمده است: این زندانی در حالی به بند زندان بازگردانده شده بود که وضعیت مناسبی نداشته است و مسئولان زندان نسبت به وضعیت سلامتی وی بیتوجه بودند. نهایتا پس از وخامت حال به بهداری زندان منتقل شده روز دهم آذرماه جان خود را از دست داده است. این زندانی در دومین روز اعتصاب غذای خود مورد ضرب و شتم مأموران زندان قرار گرفته و به سلول انفرادی منتقل شده بود.
روحالله ملکی شانزدهم اسفندماه ٩١ به اتهام “قتل عمد” بازداشت و در سال ٩٢ در ایلام به اعدام محکوم شده بود.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»