پناهنده شدن یک ورزشکار زن دیگر ایرانی به اروپا
یکی از اعضای تیم ملی هندبال زنان ایران در مسابقات جهانی اسپانیا، از اردوی این تیم جدا شده و ظاهرا قصد پناهنده شدن به یک کشور اروپايی را دارد. شقایق باپیری از بهترین بازیکنان تیم هندبال زنان ایران است.
تیمم ملی هندبال زنان ایران برای نخستین بار توانست جواز حضور در مسابقات جهانی را کسب کند. با این حال ایران حجاب اجباری، تبعیضها، عدم حمایت از ملیپوشان اعزامی و پخش نشدن بازیها در صداوسیما، از جمله مسائلی بود که در جریان مسابقات ایران مورد توجه شبکههای اجتماعی قرار گرفت.
به گزارش رادیو فردا، یک خبرنگار دانمارکی اعزامی به مسابقات جهانی، در گزارش خود ضمن اعلام ناپدید شدن بازیکن ایرانی، به تنش در نشست خبری تیم ایران هم اشاره کرده و نوشته است: وقتی یک خبرنگار {رضا محدث از ایران اینترنشنال} از عدم پخش تلویزیونی در ایران پرسید، هیات ایرانی بلافاصله مصاحبه را قطع کرد.
در تصاویر منتشر شده، زنی که به عنوان مسئول حراست اعزام شده بود با حضور غیر قانونی در سالن کنفرانس، مانع از پاسخگویی بازیکن ایران میشود.
جمهوری اسلامی در چهار دهه اخیر ماموران امنیتی را تحت عنوان حراست، با تیمها اعزام میکند اما در عمل دهها ورزشکار زن و مرد از محل اقامت تیم ملی جدا شده و درخواست پناهندگی کردهاند.
با وجود اعلام رسمی ستاد برگزاری مسابقات، فدراسیون هندبال جمهوری اسلامی از اعلام نظر در باره این خبر خودداری کرده است.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»