خدیجه صدیقی، فعال حقوق زنان افغان در کابل درخصوص تحولات اخیر افغانستان، رویکرد طالبان نسبت به نسل جوان این کشور و نیز حضور زنان در عرصه‌های مختلف در حاکمیت طالبان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری شفقنا افغانستان اظهار داشت: «باتوجه به معیارهای بین‌الملل، درصورتی که طالبان حقوق زنان را رعایت نکنند موضوع به رسمیت شناختن حکومت آنها با مشکل مواجه خواهد شد. طالبان در صورت نادیده گرفتن زنان و نسل جوان شاهد برخواستن فریاد جامعه در مخالفت با چنین مسئله‌ای خواهند بود.»
به گفته خانم صدیقی، «باتوجه با افکار سختگیرانه طالبان در زمان حاضر و نسخه حکومت‌داری آنها، پذیرش اکثریت کل جامعه از سوی این گروه دور از تصور خواهد بود.»
وی در بخش دیگر صحبت‌های خود گفت: «گروه طالبان برخاسته از متن ایدئولوژی افراطی مدارس پاکستان، با ساز و برگ‌های باورهای خشک و متحجرانه در تمام ابعاد زندگی تعلیم و تربیه یافته‌اند. این گروه در قبال حکومت و سیاست از دریچه‌ی ثواب و ارزش‌های خود ساخته می‌بینند که به باور شان ماهیت اسلامی دارد. در این مقیاس هر گونه تصمیم‌گیری و اعمال سیاست‌های ملی به گونه‌ی تهیه و ترتیب می‌گردد که همخوان با سلیقه و باور رهبری این گروه باشد. پندار سنت‌های قبیلوی، آمیخته با تعلیمات به‌خصوص دینی خط مشی و راهبردهای سیاسی این گروه را ترسیم می‌کند و هیچ امیدی نمی‌توان به تغییر دیدگاه طالبان نسبت به زنان داشت.»
صدیقی همچنین تصریح کرد: «برقراری و استحکام یک نظام در یک جغرافیای خاص ابعاد مختلف دارد که مهم‌ترین آن “مشروعیت نظام” است. مشروعیت ملی و مردمی می‌تواند امکان مشروعیت بین المللی را فراهم کند. طالبان بعد از بیست سال بالای افغانستان تسلط یافتند اما این‌بار با نسل جدید، با افکار متفاوت برخوردند که این دسته از مردم را غالبا جوانان و زنان تشکیل می‌دهد. بناً طالبان برای به رسمیت شناخته شدن حکومت شان از سوی جامعه بین المللی نخست باید مشروعیت مردمی و ملی را پیدا کنند تا جامعه جهانی این گروه را به عنوان یک نظام به رسمیت بشناسد.»
این فعال حقوق زنان افغان در ادامه افزود: «دنیا بیست سال در افغانستان با شعار آزادی و دموکراسی میلیاردها دالر را خرج نمودند و این نسل بیست سال پسین با ارزش‌های بین المللی خو کردند، اما طالبان همواره در قبال زندگی آزاد و فضای باز دموکراسی از نسخه بسته مذهبی و قبیلوی پشتونی استفاده کردند و این آزادی و ارزش‌های بین المللی را خلاف باور مذهبی سختگیرانه و شیوه زندگی قبیلوی پشتونی می‌دانند. با حاکمیت این گروه با چنین نگرش و باور، آینده تاریک و فضای خفقان را پیش خواهیم داشت. با حذف زنان و وجود دادگاه‌های صحرایی بعید به نظر می‌رسد که طالبان بتوانند تغییر دیدگاه داشته باشند.»
صدیقی با ابراز نگرانی از آینده سیاسی و اجتماعی مردم افغانستان، گفت: «اگر طالبان به حقوق زنان ارج نگذارند و دروازه‌های مکاتب، دانشگاه و دفترها را به روی زنان و جوانان باز نکند ملت با یک فاجعه اقتصادی و نابسامانی بزرگ سیاسی روبرو خواهد شد. با عدم به رسمیت شناختن حکومت طالبان، از کمک‌های بین المللی خبری چندان نخواهد بود و از سوی دیگر، نبود یک نظام منسجم و قوی زمینه را برای رشد سریع داعش مساعد ساخته و این عوامل می‌تواند باعث سقوط حکومت طالبان شود.»
