مرگ مشکوک یک کودک-مجرم محبوس در زندان آمل
خبرگزاری هرانا – ابوالفضل شعبانی، کودک-مجرم محبوس در زندان آمل روز جمعه ۳ دیماه به صورت پرابهامی جان خود را از دست داد. این شهروند زمانی که ۱۶ سال داشت، از بابت اتهام قتل به اعدام محکوم شده بود، اما چندی قبل با پرداخت دیه موفق به اخذ رضایت اولیای دم شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز جمعه ۳ دیماه ۱۴۰۰، ابوالفضل شعبانی، کودک-مجرم محبوس در زندان آمل به صورت پر ابهامی جان خود را از دست داد.
اطلاعات ضد و نقیضی در خصوص نحوه مرگ این شهروند وجود دارد. به گفته منابع نزدیک به خانواده او، آقای شعبانی در پی یک درگیری در زندان آمل و در نتیجه عوارض آن جان خود را دست داده است. با این وجود منابعی دیگر به هرانا خبر از اقدام به خودکشی آقای شعبانی با مصرف قرص دادهاند. به دلیل عدم اظهار نظر مقامات زندان تا لحظه تنظیم این خبر دلایل فوت این کودک-مجرم زندانی در هالهای از ابهام قرار دارد.
ابوالفضل شعبانی امروز شنبه ۴ دیماه ۱۴۰۰ به خاک سپرده شد.
ابوالفضل شعبانی در تاریخ ۱۴ بهمنماه ۱۳۹۲ زمانی که ۱۶ ساله بود در پی یک درگیری از بابت اتهام قتل یکی از دوستانش بازداشت شد. او که به اعدام محکوم شده بود سه مرتبه نیز جهت اجرای حکم اعدام پی چوبه دار منتقل شده بود. با این حال چندی قبل با پرداخت دیه موفق به کسب رضایت اولیای دم شده و تاکنون دوران محکومیت خود را از بابت جنبه عمومی جرم در زندان آمل سپری میکرد.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»