در آمارها کلک میزنیم و صورت مسئله را پاک میکنیم
در حالی که خبر تصادفات خونین و جان باختن تعدادی از هموطنان در این سوانح جادهای در صدر اخبار چند روز اخیر بوده است. وب سایت خبری «جامعه ۲۴» در گزارشی به نقل از سرهنگ سید هادی هاشمی، رئیس اسبق پلیس راه راهور نوشت: «موضوع مهم این است که با دست بردن در آمار تلفات رانندگی باز هم تلفات بالا است».
وی در مصاحبه خود با اذعان به شرایط وخیم و غیراستاندارد جادهها و خودروهای تولید داخلی و مافیای حاکم بر بازار خودرو گفت: «موضوع مهم در سالهای اخیر این است که هیچ پیشرفتی در بهبود وضعیت جادهها و صنعت خودرو نداشتیم. نگاه نکنید که توصیف میکنند خودروهای ما ایمنی لازم را دارند، اینها حقه بازی است و هیچ ایمنی در حوزه خودرو نداریم. مافیای خودرو آنقدر قوی هستند که برخورد با آنها در ید قدرت هیچکس در کشور نیست».
هاشمی در ادامه مصاحبه خود با اشاره به اینکه آمار علیرغم دستکاری نه تنها پایین نیامده بلکه بیشتر هم شده اضافه کرد: «موضوع مهم این است که با دست بردن در آمار تلفات رانندگی باز هم تلفات بالا است. در آمارهای ترافیکی با تقسیم بندی تلفات رانندگی به حوادث ترافیکی نوع یک و دو و بندهای جدید سعی کردند بسیاری از مرگها را جزو تلفات رانندگی حساب نکنند تا بلکه آمار پایین بیاید، ولی این اتفاق هم رخ نداد..
در برخی موارد مرگ بعد از ۳۰روز از حادثه، پرت شدن خودرو در داخل آب یا خروج از حریم ۲.۵متری جاده را هم جزو تلفات رانندگی محسوب نمیکنند. در واقع در آمارها کلک میزنیم و صورت مسئله را به کلی پاک میکنیم.»
خاطرنشان میشود که ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی جز کشورهای با آمار بسیار بالای تلفات جادهای قرار دارد.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»