فیلم؛ ایران: اینهم مدیریت بحران هنگام فرود اضطراری
هواپیمای پرواز شماره ۴۲۳ شیراز به مقصد تهران که در ساعت ۸:۴۵ امروز قرار بود پرواز کند ، پس از بلند شدن از زمین و ۱۵ دقیقه پرواز، به دلیل آنچه که “نقص فنی” عنوان شد و به فرودگاه شیراز بازگشت.
مسافران این پرواز که حدود ۱۵۰ نفر هستند به تاخیر پیش آمده اعتراض کردند و خواهان تعویض هواپیما شدند اما طبق اعلام مسئولان فرودگاه قرار است، همین هواپیما تعمیر شود و مسافران با همین هواپیما به تهران منتقل شوند.
دو روز پیش هم یک هواپیما که از مشهد به اصفهان پرواز میکرد، هنگام فرود در فرودگاه اصفهان دچار سانحه شد و دستکم سه نفر از مسافران مجروح شدند. (فیلم زیر)
هواپیمای شرکت کاسپین، هنگام فرود در فرودگاه اصفهان به علت نقص فنی، با خروج از باند اصلی به زمین برخورد کرد و مسافران برای خروج اضطراری از سرسره بادی استفاده کردند.
در این شرایط خروج ایمن همه مسافران اولین اولویت و وظیفه تیم امداد و نجات است که برای آن آموزش تخصصی دیده اند.
اما در اینجا با وجودی که حادثه در داخل محدوده فرودگاه رخ داده و با وجود حضور تیم امداد و آتش نشانی در محل، هیچکدام در کنار سرسره خروج قرار ندارند!
حتی خبری از مهمانداران هواپیما نیز نیست، تا مسافران را در هنگام خروج کمک و راهنمایی کنند!
حتی پائین سرسره نیز کسی نایستاده تا مسافران سالخورده و ناتوان را که به زمین می خورند از زمین بلند کند تا نفر بعدی با او برخورد نکند و بر روی او نیفتد!
در این شرایط قطعا تعدادی از مسافران سالمند دچار آسیب ناحیه لگن یا ستون فقرات می شوند. این نحوه مدیریت بحران واقعا شرم آور است و فقط در جمهوری اسلامی دیده می شود.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
