فعالان حقوق زنان در کابل لباس مردانه پوشیدند! + فیلم
شماری از فعالان حقوق زنان در کابل میگویند که اگر طالبان محدودیتهای کار و تحصیل زنان را برندارد، ممکن است با لباس مردانه برای کار بیرون بروند. (فیلم زیر)
در قطعنامهای که این زنان صادر کردند آمده است: ما زنان امروز با لباس مردانه به این دلیل دست به اعتراض زدیم که اگر قوانین زن ستیزانه و غیر انسانی طالبان بر علیه زنان لغو نشود با پوشش مردانه بخاطر نجات از گرسنگی و پیدا کردن لقمه نان حلال و آبرو مندانه به جامعه ظاهر خواهیم شد.
آنها میگویند: حق داشتن پوشش دلخواه در چهارچوب آموزههای اسلام حق همهی زنان و مردان با عزت است.
این زنان در حرکت اعتراضی با پوشیدن لباس مردانه در یک مکان سربسته در شهر کابل تجمع کردند.
زنان معترض شعارهایی با پیام ما هرگز به عقب بر نمیگردیم، من زنم، بیدارم و از چادری بیزارم و… در دست داشتند.
در این قطعنامه همچنین آمده است که حق کار و داشتن وظیفه آبرومندانه برای کسب روزی حلال، باید برای مرد و بخصوص زن افغانستان به رسمیت شناخته شود و هر دولت وظیفه دارد که زمینه دسترسی به این حق را برای شهروندان خود مهیا کند.
زنان معترض در ادامه گفتهاند که اکثریت مردم افغانستان معتقد به دین اسلام هستند و حق داشتن پوشش دلخواه در چارچوب آموزههای اسلام، حق همهی زنان و مردان است.
آنها افزودهاند که هیچ فرد و دولتی حق ندارد به بهانههای مختلف و بدون دلیل موجه وارد حریم خصوصی افراد جامعه شود و یا کرامت انسانی را زیر پا کند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»