زندانی محکوم به اعدام پس از ۲۷سال حبس: اعدامم کنید
خبرگزاری هرانا – یک زندانی محکوم به اعدام در زندان خرمآباد به دلیل عدم توانایی تامین مبلغ درخواستی اولیای دم، مدت ۲۷ سال در این زندان در حال تحمل حبس است. این زندانی که در سال ۷۳ از بابت اتهام قتل بازداشت شده می گوید “به اولیای دم زنگ زدم گفتم من پول ندارم بیا اعدامم کن، گفت من اعدام نمیکنم پول میخواهم”.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از روزنامه اعتماد، یک زندانی در زندان خرمآباد در سال ۱۳۷۳ به اتهام قتل به اعدام محکوم شد.
این زندانی که هویت وی در این گزارش “ع.موسوی” عنوان شده است در تشریح ماجرا می گوید: سر حساب و کتاب بحثمون شد و یکی از شریکامون به قتل رسید. چهار نفر به ۱۰ سال حبس و اعدام محکوم شدیم که من متهم ردیف دوم بودم.
وی ادامه داد: ۱۵ سال پیش سه متهم دیگه با پرداخت دیه رضایت گرفتن و از حبس آزاد شدن. یکی ۳۶ میلیون تومان، یکی ۴ میلیون و یکیشون هم ۱۱ میلیون تومان پرداخت کرد. من چون کسی رو نداشتم بره برای رضایت سال ۹۵ من رو از طرف زندان فرستادن برم دم خونه شاکی برای رضایت اونم گفت ۷۰ میلیون تومن بده تا رضایت بدیم. بعد هم چون کسی رو نداشتم بره و بیاد و پولی هم نداشتم بدم برای رضایت همین طوری موندم تو زندان. پارسال رییس زندان رفت پیش شاکی ما برای رضایت، شاکی هم گفت ۸۰۰ میلیون تومان میخوام برای رضایت. رییس زندان هم راضیش کرد به۴۰۰ میلیون تومان اما خب پارسال این رو گفت و هر سال مبلغ رو میبره بالاتر.
این زندانی در مورد اینکه چقدر از این مبلغ ۴۰۰ میلیون تومان برای رضایت تهیه شده است، جواب داد: آه هم در بساطم نیست. هیچی ندارم که بخواهم پرداخت کنم. اعدام من سر جاش هست. به شاکی هم زنگ زدم گفتم من پول ندارم بیا من رو اعدام کن اونم گفت من اعدام نمیکنم پول میخوام. دیگه خسته شدم .جان زندان کشیدن ندارم.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»