رحمان گلزار شبستری کسی است که حدود ۵۰ سال قبل پروژه اکباتان به ابتکار و همت او آغاز شد.این پروژه آنقدر بزرگ و منحصر به فرد بود که در همان زمان مجله تایم مطلبی در ستایش آن پروژه تحت عنوان «هر ساعت، یک خانه» منتشر کرد.
تمام مسئولیت و مدیریت طراحی، ساخت و تامین سرمایه این پروژه بر عهده خود گلزار بود. البته گلزار در انجام این پروژه از کمک آمریکایی‌ها و دانماکی‌ها هم بهره گرفت.
ویژگی جذاب و متحیر کننده این پروژه این است که ساختمان‌های شهرک به نحوی ساخته شدند که در مقابل زلزله تا ۹ ریشتر مقاومت داشته باشند. از ویژگی‌های دیگر جالب این پروژه می‌توان فضای سبز بسیار وسیع، نور گیری کاملا کافی، تعبیه کردن سیستم شوتینگ برای زباله‌ها، پله‌های مخصوص فرار و ده‌ها استاندارد دیگر اشاره کرد که همین‌ها باعث شد کارشناسان شهر سازی عمر مفید این شهرک را ۳۰۰ سال تخمین بزنند.
سازنده‌ی بزرگترین مجموعه مسکونی ایران، بعد از انقلاب از ایران مهاجرت کرد. او یک بار دیگر در دهه ۷۰ به درخواست دولت وقت به کشور بازگشت تا با اعتبار خود آزاد راه تهران-شمال را بسازد اما به دلیل کارشکنی‌هایی که صورت گرفت، باز موطن خود را ترک کرد و نتیجه عدم استفاده از فرد توانمندی چون او، این است که بعد از این همه سال خبری از تکمیل و بهره برداری از این آزاد راه مهم نیست.
گلزار شبستری اعتقاد داشت. جوان‌ها می‌توانند به آنچه در دل خود دارند و حقیقت دارد و به آن باور دارند می‌توانند با سعی و تلاش و همت خود در کمال صداقت به هدف مد نظر دست یابند. او همیشه می‌گفت که وطنش و ایران را به شدت دوست دارد به طوری که هر زمان صحبت از ایران می‌شود اشک از چشمانش جاری می‌شود.
مقاومت در برابر زمین‌لرزه تا ۹ ریشتر، فضای سبز بسیار گسترده، نورگیری کافی سازه، شوتینگ، رایزرهایی اختصاصی، پله‌های ویژهٔ فرار و ده‌ها استاندارد دیگر آمریکایی، اکباتان را توان‌مند ساخت تا عمر مفید شهرک، نزدیک ۳۰۰ سال برآورد گردد. طرح ساخت شهرک، نخست بسیار گسترده بوده‌است و به‌عنوان نمونه، شامل دریاچه‌ای مصنوعی و بزرگترین مجموعهٔ فرهنگی ایران می‌شد. کار ساخت شهرک هنوز نیمه‌تمام بود که انقلاب ۱۳۵۷ رخ داد و پروژه دچار توقف گردید.
گلزار در مسافرت پدربزرگش به تاشکند متولد شد ولی از کودکی در ایران بزرگ شد و وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. سینما نیاگارا را با محمدعلی فردین خریداری کرد و بعدها شاهکار خود یعنی ساخت شهرک اکباتان را با خرید زمین های نظام السطنه مافی به اجرا در آورد. ایده معماری این شهرک را از خیابانی در پاریس گرفت و شهرکی با معماری خاص و فضای سبز مناسب و مقاوم در مقابله زلزله بنا کرد که در نوع خود کم نظیر بود. پس از ۵۷ با حکم دادگاه انقلاب مالکیت شهرک اکباتان از او سلب شد و شرکت عمران اکباتان مصادره شد.
