دولت رئیسی در یک اقدام ضدملی دیگر، زمینه را برای نابودی برنج کاران کشور فراهم کرد. در راستای همین سیاست است که دولت خبر از ورود قرارگاه خاتم در عرصه تولید برنج داد. قرارگاه خاتم قرار است که به میزان سه میلیارد دلار از پول نفت را گرفته و در ازای آن برنج تحویل دهد.
جواد ساداتینژاد، وزیر کشاورزی ابراهیم رئیسی، روز جمعه ۸ بهمنماه ۱۴۰۰، خبر از یک معامله بزرگ با قرارگاه خاتمالانبیاء داد. وی عنوان کرد: «قرارگاه خاتم سپاه پاسداران، در حوزه تولید برنج وارد شده است. با امضای چنین قراردادی، قرار است از محل تهاتر نفت، ۳ میلیارد دلار برای اینکار اختصاص داده شود».
ساداتی در توجیه این تصمیم گرفته شده گفت: «۷۰۰ میلیارد تومان برای این پروژه اختصاص داده شده است. زیرا قصد آن است که برای محصول برنج خودکفا شده و نیازی به واردات سالانه یک میلیون برنج نداشته باشیم».
سپاه همه عرصههای تولیدی کشور را بلعیده است
تولید برنج آخرین حلقه از زنجیره محصولات تولیدی کشور است که سپاه پاسداران برای تصاحب آن خیز برداشته است. پیش از این سپاه در پوش قرارگاه خاتمالانبیاء همه عرصههای تولیدی و سودآور کشور را به چنگ آورده است. صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، سدسازی، راهسازی، پلسازی، شهرکسازی، کارخانجات سیمان، فولاد، آلومینیوم، نساجی، صنایع الکترونیک و صنایع معدنی، کشتیرانی، بازرگانی، و دهها زمینه دیگر، پیش از این توسط سپاه اشغال شده است. حال در ادامه واگذاری پروژههای کلان، نوبت به تولید برنج رسیده است. به نظر میآید تولید برنج آخرین حلقه از زنجیره محصولات تولیدی کشور است که سپاه برای آن خیز برداشته است.
نتیجه ورود سپاه در عرصه تولید برنج، نابودی برنج کاران کشور است
چنانچه طی سالهای گذشته دیده شد، با ورود سپاه پاسداران به هر عرصهای، بخش خصوصی در آن عرصه نابود شده است. اکنون بخش خصوصی کشور در عرصه تولید محصولات مختلف نابود شده و یا در حال کشیدن آخرین نفسهای خود میباشد. هم اکنون کشتی صنایع کشور در کلیه بخشها، کشاورزی کشور نیز در تولید کلیه محصولات، به گل نشسته است. بازرگانان کشور از دور خارج و شرکتهای خصولتی جای آنان را پر کردهاند. شرکتهایی که یکطرف آن سپاه پاسداران است و از پرداخت هرگونه مالیات هم معاف هستند.
راه خودکفایی برنج حمایت از کشاورزان است
این امر بدیهی است که راه رسیدن به خودکفایی در هر زمینهای حمایت و پشتیبانی دولت است. اما در دیکتاتوری حاکم، تمامی سیاستهای بر قلع و قمع و نابودی بخش خصوصی استوار شده است. کشاورزان، گندمکاران، چایکاران و برنجکاران کشور از چند طرف مورد تهاجم سیاستهای مخرب دولتی قرار دارند. از یکطرف آب آنها توسط سپاه به سرقت رفته است. از طرف دیگر با سیاستهای ویرانگر، راه واردات محصولات کشاورزی باز شده و به ضرر کشاورزان است.
نبود کود شیمیایی، تورم و گرانی کارگر، گرانی ماشینآلات کشاورزی وجود دارد. اما معضل جدیتر اعلام نرخ خرید محصول از کشاورزان است که همیشه به ضرر کشاورزان تمام شده است. بیجهت نیست که در شمال کشور، بسیاری از برنجکاران، به دلیل ضررهای سالیانه، زمینهایشان را تبدیل به باغ مرکبات یا کیوی کردهاند. به همین دلایل است که برنج تولیدی کشور به حداقل رسیده است. اما با واگذاری تولید برنج به قرارگاه خاتم، آخرین گام برای نابودی برنج کاران کشور برداشته شده است.
منبع: ایران کارگر