پاکستان؛ انفجار بمب در یک مسجد سی نفر را کشت
در پی یک حمله انتحاری به مسجدی در بخش قدیمی پیشاور دستکم سی نمازگزار کشته و بیش از ۶۰ نفر مجروح شدند. گرچه این منطقه از سال ۲۰۱۴ کمی آرامتر شده بود، ولی اخیراً دوباره حملات تروریستی و انتحاری در آن افزایش یافتهاند.در پی انفجار بمب در مسجدی در پیشاور پاکستان دستکم سی نفر کشته شدند. شمار زخمیها نیز حداقل ۶۰ نفر اعلام شده است.
این بمب روز جمعه، ۱۴ اسفند، در جریان برگزاری نماز جمعه در مسجد کوچا ریسالدار در بخش قدیمی پیشاور منفجر شد. این مسجد محل عبادت شیعیان است.
یک مقام پلیس محلی به خبرنگاران گفت دو مرد مسلح در یک حمله انتحاری با تیراندازی راه خود را به درون مسجد گشوده و سپس بمبهای بسته به خود را منفجر کردند. هنوز کسی مسئولیت این ترور را به عهده نگرفته است.
بعد از به قدرت رسیدن دوباره طالبان در افغانستان حملات در مناطق مرزی پاکستان با این کشور رو به افزایش گذاشتهاند. مسئولیت اغلب حملات تروریست ها و حملات انتحاری را شاخه داعش یا طالبان پاکستان به عهده میگیرند. استان خیبر پختونوا در مرز پاکستان و افغانستان از مناطق ناآرام این کشور به شمار میرود. پس از حمله گسترده ارتش در سال ۲۰۱۴ علیه گروههای تروریستی مستقر در این منطقه تا مدتی کم و بیش آرامش برقرار بود.
ولی سال ۲۰۲۰ در حمله مشابهای به یک مدرسه قرآن در پیشاور شمار زیادی کشته و بیش از ۱۰۰ نفر مجروح شدند. در آن زمان داعش مظنون اصلی این حمله اعلام شد. سال ۲۰۱۴ که اوج ناآرامی و ترور در پیشاور بود، طالبان پاکستان با حملهای به یک مدرسه ۱۵۰ نفر را کشتند که شماری از آنها کودک و نوجوان بودند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»