هیراد پیربداقی فعال کارگری به ۴ سال و ۸ ماه حبس محکوم شد
دادگاه انقلاب تهران هیراد پیربداقی فعال کارگری را به اتهام “تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور” به ۴ سال و ۸ ماه حبس محکوم کرد.خبرگزاری حقوق بشری “هرانا” از محکومیت هیراد پیربداقی به ۴ سال و ۸ ماه حبس و دو سال ممنوعیت خروج از کشور خبر داد. این فعال کارگری ۱۵ آبانماه سال جاری بازداشت شده بود. به نوشته هرانا، “حضور مقابل یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی و اعلام شکایت نسبت به نگهداری متهمان در سلولهای انفرادی” یکی از مصادیق اتهامات او است.
این فعال کارگری به مدت دو سال از عضویت در گروهها و دستههای سیاسی و اجتماعی نیز محروم شده و حکم او را شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست “قاضی ایمان افشاری” صادر کرده است.
هیراد پیربداقی، که پیشتر نیز به دلیل “فعالیتهای مسالمتآمیز مدنی” و “دفاع از حقوق کارگران” بازداشت و محکوم شده بود، در این پرونده با اتهاماتی نظیر “فعالیت تبلیغی علیه نظام و اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور” با حکم زندان و “محرومیت از حقوق اجتماعی” روبرو شد.
در صورت تایید این حکم در دادگاه تجدیدنظر، ۴ سال زندان برای این فعال کارگری قابل اجرا خواهد بود.
هیراد پیربداقی ۱۵ آبان سال جاری بازداشت و ۱۱ دیماه با “تودیع قرار وثیقه” تا پایان مراحل دادرسی از بند عمومی زندان اوین آزاد شد.
هرانا به نقل از یک منبع مطلع نوشت، پرونده این فعال کارگری “با وجود نواقص و با درخواست مستندات” به بازپرسی ارجاع شد اما با این حال “کپی گزارش قبلی و بدون ارائه مستندات از سمت بازپرسی”، جهت بررسی مجددا به دادگاه انقلاب ارسال و حکم نیز بر همین اساس صادر شده است.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»