واکنشها به اظهارات علیدوستی درباره ممنوعیت شنای زنان؛ گفتوگو با تونیا ولیاوغلی
اظهارات اخیر ترانه علیدوستی، هنرپیشه فیلمهای سینمایی در ایران، پیرامون ممنوعیت ورزش شنا برای زنان در ایران با واکنشهای فراوانی مواجه شده است. گفتوگو در این باره با تونیا ولیاوغلی.اظهارات اخیر ترانه علیدوستی در پی حضور او به عنوان هنرپیشه در فیلم سینمایی “اورکا”، توجه محافل مدنی، حکومتی و کاربران شبکههای اجتماعی را به خود جلب کرده است.
این هنرپیشه در چارچوب حضور خود در فیلم مذکور، نقش شناگر ایرانی، الهام اصغری، را بازی کرده است. الهام اصغری شناگری است که در سالهای اخیر با شنا در آبهای آزاد، سه رکورد بینظیری را به ثبت رسانده است. این رکوردها حال در فهرست رکوردهای کتاب گینس قرار گرفتهاند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
ترانه علیدوستی گفته است که ورزش شنا برای زنان در ایران ممنوع است. حال شهرناز ورنوس، نایبرئیس فدراسیون شنای ایران در واکنش به اظهارات این هنرپیشه در رسانه های داخل ایران گفته است: «اخیرا در شنای زنان در ایران چهار مسابقه برگزار شده است.»
شهرناز ورنوس ادامه میدهد: «در روزهای ۱۹ و ۲۰ اسفند مسابقات رکوردگیری در ایران داریم. از خانم علیدوستی دعوت میکنم که بیاید و از نزدیک فعالیت زنان ایران را در رشته شنا تماشا کند.»
اما این در حالی است که شناگرهای زن در ایران اجازه شرکت در مسابقات قارهای، جهانی و انتخابی المیپک را در طول چهار دهه اخیر نداشتهاند.
در برنامه پادکست ورزشی دویچهوله فارسی در گفتوگو با تونیا ولیاوغلی، ملیپوش پیشین شنای ایران، به بررسی جوانب متفاوت این موضوع پرداختهایم.
گفتوگو با تونیا ولیاوغلی را در اینجا بشنوید:
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»