رضا براهنی، شاعر و منتقد ادبی درگذشت
رضا براهنی، نویسنده، شاعر و منتقد ادبی در کانادا درگذشت. اکتای براهنی در پستی اینستاگرامی نوشته که پدرش در ۵ فروردین “جهان را ترک کرد.” براهنی در پی یک بیماری طولانی در ۸۶ سالگی چشم از جهان فروبست.اکتای براهنی، کارگردان سینما و فرزند رضا براهنی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام با اعلام این خبر نوشته است: «به تاریخ پنجم فروردینماه هزار و چهارصد و یک؛ پدرم رضا براهنی جهان را ترک و به دیدار آفتاب شتاب کرد.»
رضا براهنی در ۲۱ آذر سال ۱۳۱۴ در تبریز چشم به جهان گشود.
او در دانشگاه تبریز به تحصیل زبان و ادبیات انگلیسی پرداخت و سپس در ترکیه در همین رشته دکترای خود را دریافت کرد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
براهنی در دهه ۴۰ با جلال آل احمد برای تشکیل کانون نویسندگان همکاری کرد. او سالها عضو کانون نویسندگان ایران بود و مدتی ریاست انجمن قلم کانادا را بر عهده داشت.
براهنی از اواخر دهه ۷۰ در کانادا اقامت داشت. او در سالهای پایانی عمرش دچار بیماری فراموشی شده بود.
رضا براهنی آثار متعددی در زمینه شعر، داستان و نقد ادبی دارد که از میان آنها میتوان به “خطاب به پروانهها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟” ، “اسماعیل”، و “ظلالله” ، “رازهای سرزمین من”، “آزاده خانم و نویسندهاش”، “روزگار دوزخی آقای ایاز”، “طلا در مس” و “کیمیا و خاک” اشاره کرد.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»