درگذشت محمد اسلامی ندوشن، پژوهشگر برجسته
محمدعلی اسلامی ندوشن، حقوقدان، ادیب و پژوهشگر فرهنگی و علمی، در سن ۹۷ سالگی بدرود حیات گفت. او که بیش از ۵۰ کتاب در کارنامه دارد در کانادا میزیست و همانجا به خاک سپرده خواهد شد.شاعر، نویسنده، منتقد ادبی، محقق، مترجم و مولف بیش از ۵۰ کتاب و دهها مقاله و جستار، روز دوشنبه پنجم اردبیهشت بدرود حیات گفت. شیرین بیانی، همسر این چهره برجسته گفته که او در پنج سال گذشته دچار ضعف و فتور بود و طی کسالتی دو روزه درگذشت.
دکتر اسلامی ندوشن در یزد به دنیا امده و دانش آموخته حقوق بینالملل از سوربن فرانسه بود. او سال ۱۳۳۴ پس از کسب مدرک دکترا به ایران برگشت، مدتی به عنوان قاضی کار کرد و سپس به تدریس پرداخت.
این استاد پیشین دانشگاه تهران، مدرس نقد ادبی و ادبیات تطبیقی، محقق متون علمی و ادبی و مترجم شماری از آثار جهانی بود.
تأمّل در حافظ، زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه، ایران را از یاد نبریم، ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوم، ایران و تنهائیش، ایران چه حرفی برای گفتن دارد و شور زندگی (ون گوگ)، از جمله تالیفات و ترجمههای او هستند.
دو سال قبل و همزمان با ۹۵ سالگی این چهره ماندگار فرهنگی، خیابانی در حوالی دانشگاه تهران به نام دکتر اسلامی ندوشن نامگذاری شده بود.
او و همسرش در سالهای گذشته به پسرانشان، مهران و رامین پیوسته و در کانادا زندگی میکردند.
خبرگزاری ایسنا به نقل از خانم شیرین بیانی نوشت: «محمدعلی عمری را با عزت و خوبی و راحتی طی کرد و با همان آرامش هم دنیا را ترک کرد.»
این چهره فرهیخته در همان کانادا به خاک سپرده میشود و به گفته همسرش به صورت امانت.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»