پلیس در پی کشف علت مرگ بوکسور مونیخی
یک مسابقه بوکس در شهر مونیخ آلمان با مرگ بوکسور ۳۸ ساله بیپایان ماند. موسی اشکان یاماک پس از اینکه در رینگ بوکس به زمین افتاد، دیگر هوشیاریاش را به دست نیاورد و با وجود اقدامات درمانی، روز بعد در بیمارستان درگذشت.عصر شنبه ۱۴ مه (۲۴ اردیبهشت) موسی اشکان یاماک در دور سوم یک مسابقه بوکس در شهر مونیخ آلمان ناگهان به زمین افتاد و هوشیاریاش را از دست داد.
گروه امداد خیلی زود در محل حادثه حضور پیدا کرد اما نتوانست کارهای درمانی را به موقع آغاز کند و بلافاصله مجبور به درخواست نیروی پشتیبانی از پلیس برای انجام این مهم شد. علت این موضوع خشم و هیاهوی جمعیت حاضر در محل مسابقه از این اتفاق بوده که مانع از ارائه به موقع خدمات پزشکی به این بوکسور شده است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
پس از درخواست نیروی پشتیبانی، ۱۵ نیروی یگان ویژه پلیس بلافاصله در محل این حادثه حاضر شدند و اعضای تیم اورژانس توانستند پس از کمک های اولیه، یاماک را که در رینگ مسابقه ضربه سنگینی به سرش وارد شده بوده، به بیمارستان منتقل کنند.
در یافتههای اولیه پلیس، علت مرگ این بوکسور جوان “بیماری” اعلام شده است. در گزارش پلیس همچنین به آرام کردن جمعیت حاضر خشمگین از این اتفاق در محل مسابقه اشاره و گفته شده که علت همهمه و بینظمی در محل مسابقه مشخص نیست.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
عیسی اشکان یاماک عصر یکشنبه با وجود تلاشهای پزشکان در بیمارستان درگذشت. تحقیقات پلیس برای مشخص شدن علت دقیق مرگ این بوکسور جوان هنوز ادامه دارد. بر اساس گزارش برخی رسانهها، احتمال این که مرگ او به دلیل سکته قلبی بوده باشد وجود دارد.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»