مساله محسوس در این میان غیبت فیلمسازان ایرانی در این فستیوال به دلیل عدم صدور ویزا است.
پس از دو سال از آغاز همهگیری کرونا این اولین بار است که فستیوال کلن حضوری برگزار میشود و در آن ۱۰ فیلم بلند داستانی و مستند و ۸ فیلم کوتاه برای مخاطبان نمایش داده خواهد شد.
افتتاح فستیوال با روایتی “شاعرانه و نوستالژیک”
این جشنواره با نمایش فیلم بلند داستانی “نبودن” ساخته علی مصفا در ۲۶ مه (۵ خرداد) آغاز به کار کرد. این فیلم روایتی “نوستالژیک و شاعرانه “در پراگ، پایتخت جمهوری چک است و با الهام از رمان “زندگی واقعی سباستین نایت”، نوشته ولادیمیر ناباکوف، ساخته شده است. فیلمی که به گفته سازندهاش تولید آن هفت سال طول کشیده است.
علی مصفا، نویسنده و کارگردان “نبودن” پس از نمایش فیلم به صورت آنلاین در فستیوال حضور یافت و با مخاطبان این فیلم گفتگو کرد.
او این اثر را به گونهای، روایت زندگی آن دسته از فعالان سیاسی ایرانی خواند که پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به بلوک شرق مهاجرت کردهاند تا بتوانند به آرمانهای خود پایبند باشند اما سرنوشت آنان به شیوهای دیگر رقم خورده است. در این گفتگو علی مصفا ابراز امیدواری کرد که این فیلم بتواند در سینماهای ایران نیز نمایش داده شود.
توجه ویژه به فیلمسازان زن ایرانی
در این جشنواره نمایش ۸ فیلم کوتاه از فیلمسازان زن ایرانی در روز ۲۸ مه (۷ خرداد) صورت میگیرد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
امین فرزانفر، از برگزار کنندگان فستیوال فیلمهای ایرانی کلن به دویچهوله میگوید، از اولین دوره برگزاری این فستیوال توجه ویژه به فیلمسازان زن ایرانی وجود داشته است: «تلاش ما از روز اول این بوده که هرچه بیشتر از فیلمسازان نسل جوان زن در این فستیوال فیلمهایی داشته باشیم. این مساله برای ما مهم است چون معتقدیم فیلمسازان زن در ایران شانس زیادی برای دیده شدن ندارند.»
دو مستند از کارگردانان زن ایرانی نیز در این فستیوال حضور دارند. مستند “دختر نجار” ساخته آزاده بیزارگیتی و “من سعی میکنم فراموش نکنم” ساخته پگاه آهنگرانی.
مستند “دختر نجار” که مستقیم به مشکل اشتغال زنان در ایران میپردازد زندگی دو خواهر را روایت میکند که سعی میکنند با وجود مشکلات سنتی و قانونی در شهر خود حرفه نجاری را ادامه دهند.
مستند “من سعی میکنم فراموش نکنم” نیز روایتی در مورد کشتهشدگان اعدامهای دهه ۶۰ در ایران است که در آن سعی شده به موضوع ناپدید شدن هزاران فعال سیاسی در آن سالهای ایران بپردازد.
مشکلات محیط زیست خوزستان و کولبران کردستان
امین فرزانفر با تاکید بر این که فیلمهای انتخاب شده در این جشنواره یا در ایران ساخته شدهاند یا سازندگان آنها ساکن ایران هستند میگوید، فیلمهایی که در این فستیوال بر روی پرده میروند ساخته کارگردانان جوان ایرانی هستند و تمرکز برگزارکنندگان بر این بوده که بتوانند تنوع دیدگاه و روایات مختلف از ایران را رعایت کنند و مخاطبانی که کمتر با ایران آشنایی دارند بتوانند علاوه بر فیلمهای “مدرن شهری” فیلمهایی از اطراف ایران را نیز ببینند.
او اشاره میکند که این جشنواره سعی داشته به مساله محیط زیست در ایران نیز توجه داشته باشد. از این رو مستند “آب ما را خواهد برد” ساخته محمد احسانی اکران خواهد شد. موضوع این مستند مسائلی چون تغییرات اقلیمی، سو مدیریت آب و سیل سال ۲۰۱۹ (۱۳۹۸) در خوزستان است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
مستند دیگری که در این فستیوال حضور دارد “نان مقدس” ساخته رحیم ذبیحی است که به موضوع کولبران کرد ایرانی میپردازد، کولبرانی که نه تنها باید با مسیری صعب العبور مبارزه کنند بلکه کولاک و پلیس مرزی ایران را نیز در پیش رو دارند.
عدم صدور ویزا برای مهمانان فستیوال
یکی از نکات مهم که در روز اول این فستیوال هم به آن اشاره شد غیبت فیلمسازان و دستاندرکاران تولید این فیلمها در این مراسم است. امین فرزانفر دلیل عدم حضور آنان را این گونه عنوان میکند: «ما به تازگی شنیدیم که سفارت آلمان در تهران بسیار شلوغ است. البته این یکی از دلایل است. مشکل دیگر واکسن کرونا است. متاسفانه واکسنی که در ایران تزریق میشود در آلمان به رسمیت شناخته نمیشود و پیچیدگی زیادی در این مورد وجود داشت. امسال متاسفانه هماهنگی مناسبی هم از سوی سفارت آلمان صورت نگرفت که برخی دلیل آن را شلوغی سفارت عنوان میکنند.»
پایان فستیوال با “جنایات بیدقت”
شهرام مکری نامی آشنا برای سینمادوستان ایرانی است که به “روایتهای غیرمتعارف” در سینمای ایران معروف است. “جنایات بیدقت” ساخته این کارگردان نیز در این فستیوال به نمایش در خواهد آمد. این فیلم پیش از این جایزه بهترین فیلمنامه غیراقتباسی را در حاشیه جشنواره ونیز سال ۲۰۲۰ از منتقدان مستقل سینمایی دریافت کرده است.
با نمایش “جنایات بیدقت”، فستیوال در شامگاه ۲۹ مه (۸ خرداد) به کار خود پایان خواهد داد.