یک هواپیما در نپال ناپدید شد
در نپال یک هواپیمای مسافربری که به سمت یک منطقه محبوب کوهنوردان در حرکت بود، ناپدید شده است. گفته میشود که هواپیما حامل ۲۲ سرنشین، از جمله دو آلمانی است. کارشناسان و نیروهای امدادی عملیات جستجو را آغاز کردهاند.روز یکشنبه، ۲۹ مه (۸ خرداد) یک هواپیمای کوچک مسافربری شرکت تارا ایر نپال با ۱۹ مسافر و سه خدمه دقایقی پس از پرواز از صفحه رادار محو شد.
به گزارش آسوشیتدپرس به نقل از یک مقام رسمی که نخواسته نامش فاش شود، دو تن از مسافران آلمانی هستند، چهار تن از آنان هندی و باقی آنها شهروند نپال.
به گفته سخنگوی تارا ایر، هواپیمای مدل توین اوتر (Twin Otter) از پوخارا، دومین شهر بزرگ نپال عازم جومسوم بوده است. این منطقه از هیمالایا نزد کوهنوردان از محبوبیت ویژهای برخواردار است و حدود ۲۰ دقیقه با پوخارا فاصله دارد.
سخنگوی وزارت کشور نپال گفت، دو هلیکوپتر برای جستجوی هواپیما عازم منطقه شدهاند.
به گفته مقامات به دلیل هوای بد و باران شدید، دید در این منطقه بسیار ضعیف است و به احتمال زیاد عملیات جستجو را مشکل میکند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
استانداردهای ایمنی هواپیماهای نپالی ناکافی ارزیابی شده، به همین دلیل اتحادیه اروپا ورود تمامی خطوط هوایی نپال را به حریم هوایی خود ممنوع کرده است.
در مارس ۲۰۱۸ یک هواپیمای شرکت هواپیمایی بنگلادشی US-Bangla در نزدیکی فرودگاه بینالمللی کاتماندو، پایتخت نپال سقوط کرد. در این حادثه ۴۹ تن از ۷۱ مسافر جان خود را از دست دادند.
در سال ۲۰۱۶ نیز یک هواپیمای توین اوتر لحظاتی پس از برخاست سقوط کرد. در این حادثه نیز ۲۳ نفر کشته شدند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»