آنها در نامه‌ای سرگشاده به “مسئولان و متولیان امور” در جمهوری اسلامی نوشته‌اند که “جامعه روزهای سختی را تجربه می‌کند و بیش از پیش به جامعه‌شناسان و متخصصان مردم‌گرایی نیاز دارد که راهکارهای خروج از این بحران همه‌جانبه را به جامعه بنمایانند”.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
نویسندگان نامه با اشاره به کارهای پژوهشی این جامعه‌شناس در زمینه‌های اعتیاد، خشونت، روسپیگری و دیگر آسیب‌های اجتماعی نوشته‌اند که او از جمله کسانی است که با آگاهی از تاثیر سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی در ایجاد معضلاتی که اکنون ایران به آن دچار شده، “مجموعه‌ای از سیاست‌های عدالت‌خواهانه، دمکراتیک و مشارکت‌جویانه را راه حل مشکلاتی می‌داند که جامعه ایران را به مرزهای فروپاشی اجتماعی رسانده است.”
آنها با تاکید بر صداقت، شجاعت و صراحت آکادمیک و نگاه پویای سعید مدنی نوشته‌اند که چنین فردی نه تنها نباید پشت میله‌های زندان باشد، بلکه “جامعه باید به حضور این افراد در میان خود مفتخر باشد و قدر آنها را بداند و تذکرات آنها را اجر بگذارد”.
سعید مدنی جامعه شناس و پژوهشگر روز ۲۶ اردیبهشت سال جاری بازداشت شد. به او اتهام “ملاقات با عناصر مشکوک بیگانه” و “انتقال خطوط عملیاتی آنها به برخی عناصر سابقه دار داخل کشور” زده شده است.
امضاکنندگان نامه از مسئولان جمهوری اسلامی خواسته‌اند که این جامعه‌شناس برجسته را از زندان آزاد کنند و رویکردها و راه حل‌های پیشنهادی او را برای مشکلات و معضلات اجتماعی جدی بگیرند.
تقی آزاد ارمکی، لیلا ارشد، شهلا اعزازی، پرویز پیران، نیره توحیدی، ژاله شادی‌طلب و حمیدرضا جلایی‌پور از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.
ایران از سه دهه پیش تاکنون شاهد اعتراض‌ها و انفجار خشم آندسته از مردمی است که سیاست‌های جمهوری اسلامی آنها را به تنگدستی مطلق کشانده و آزادی انتخاب را در هر زمینه‌ای از آنها گرفته است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
از دی‌ماه ۹۶ به بعد فاصله میان امواج اعتراضات سراسری دائما کوتاه‌تر شده است. سعید مدنی پس از سرکوب گسترده اعتراضات آبان ۹۸ هشدار داد: «اگر اصلاح ساختار صورت نگیرد و تغییرات اساسی در ساختار اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و اجتماعی انجام نشود، سطح نارضایتی‌ها به‌قدری بالاست که این اعتراضات دوباره و حتی به شکل گسترده‌تر و رادیکال‌تر شکل خواهد گرفت.»
این اولین باری نیست که سعید مدنی به خاطر صراحت در انتقاد از سیاست‌ها و عواملی که جامعه را به سمت فروپاشی برده، زندان را تجربه می‌کند. او در سالهای ۱۳۷۳، ۱۳۷۹، ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰ نیز به اتهام‌های سیاسی بازداشت و محکوم شده بود.
