محمود دعایی، یکی از یاران نزدیک خمینی در عراق، درگذشت
محمود دعایی، از چهرههای برجسته اصلاحطلب و مدیر موسسه اطلاعات در سن ۸۱ سالگی درگذشت. بخشی از شهرت او به خاطر حضورش در مراسم دفن برخی از هنرمندان و اهالی رسانه بود.خبرگزاریهای ایران شامگاه یکشنبه ۱۵ خرداد (پنجم مه) به نقل از خانواده محمود دعایی خبر درگذشت سرپرست موسسه اطلاعات را منتشر کردند.
بر اساس این گزارشها دعایی در سن ۸۱ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشته است.
این سیاستمدار اصلاحطلب در شش دوره نخست مجلس شورای اسلامی نماینده بود و از اعضای فعال مجمع روحانیون مبارز بهشمار میرفت.
او در سال ۱۳۵۸ به عنوان سفیر ایران به عراق رفت، از اردیبهشت ۱۳۵۹ با فرمان روحالله خمینی به سرپرستی مؤسسه اطلاعات منصوب شد و تا آخر عمرش این سمت را بهعهده داشت.
به کانال دویچه وله فارسی در اینستاگرام بپیوندید
در زندگینامه دعایی آمده است که او در سال ۱۳۴۶ به دلیل فعالیت سیاسی تحت تعقیب رژیم سلطنتی قرار گرفته و بهعراق گریخته است. در آنجا تحصیل علوم دینی را از سر گرفته و از نزدیکان بنیانگذار جمهوری اسلامی در نجف بوده است.
محمود دعایی از معدود روحانیانی بود که در مراسم تدفین برخی هنرمندان و اهالی رسانه حضور مییافت. محمدرضا شجریان از جمله افرادی است که دعایی به آنها هنگام دفن ادای احترام کرده است.
او در سال ۱۳۹۴ به دلیل انتشار عکس محمد خاتمی، رئیس جمهور پیشین ایران، مورد انتقاد قرار گرفت، اما تاکید کرد که در صورت لزوم باز هم عکس خاتمی را که آن زمان ممنوعالتصویر بود، منتشر خواهد کرد.
محمود دعایی از جمله کسانی بود که “قلم طلایی “انجمن دفاع از آزادی مطبوعات ایران را دریافت کردهاند.
قرار است روز دوشنبه ۱۶ خرداد پیش از خاکسپاری دعایی مراسمی در حسینیه جماران تهران برگزار شود.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»