تهران- ایرنا- بعد از آتشسوزیهای پیاپی، این روزها هجوم آفتی به نام «پروانه برگخوار سفید بلوط» نگاهها را به سوی جنگلهای زاگرس در غرب کشور دوخته و این در حالی است که کمتر کسی درباره باغبان این جنگلها سخن میگوید.
این که تصاویر حیوانات مختلف از مار پیتون و کبری تا شیر و پلنگ و جوندگانی کوچک چون سنجاب را در محیطهای خانگی ببینیم، چندان غریب و دور از ذهن نیست و باغ وحشهای شخصی مدتها است به یکی از مظاهر خودنمایی تبدیل شده است.
عنصر ناآگاهی از مهمترین پسزمینههای ایجاد پدیده بیرون کشیدن حیوانات وحشی از زیستگاههایشان است که تبعاتش را در محیطزیست و در نهایت سرنوشت جامعه انسانی نشان میدهد.
در میان حیوانات وحشی، سنجاب بخشی از اکوسیستم طبیعی ایران و به ویژه جنگلهای زاگرس است؛ جنگلهایی که نقش بسیار مهمی در تعدیل آب و هوا و تامین بیش از ۴۰ درصد از آب شیرین کشور دارند (۱). شاید در نگاه نخست کم شدن تعدادی سنجاب و ورودشان به سکونتگاههای انسانی برای طبیعت بیتاثیر به نظر برسد، اما باید در نظر داشت که همین تعدادِ اندک نقش انکارناپذیری در تکمیل چرخه «اکوسیستم» و توازن محیطزیست ایران دارد.
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»