در جهان بیش از ٣ هزار گونه مار شناختە شدە وجود دارند کە از این تعداد، ۶٠٠ گونه سمی هستند.
سازمان جهانی بهداشت، مار گزیدگی را جزء مواردی طبقهبندی کردە است کە سلامتی انسانها را تهدید میکند.
تخمین زده میشود کە سالانه بین ٨٠ هزار تا ١۴٠ هزار نفر در سراسر جهان، بر اثر نیش مارها جان خود را از دست میدهند و تا ۴٠٠ هزار نفر هم با آسیبهای بلند مدت و دایمی روبرو میشوند، از جمله از دست دادن بینایی یا قطع عضو. بیشترین آمار در این زمینه به کشور هند مربوط میشود.
دویچه وله را در اینستاگرام دنبال کنید
کارشناسان محیط زیست میگویند کە بیشترین تعداد مارهای سمی بومی آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین و اقیانوسیه هستند. اما با افزایش محبوبیت نگهداری از مارها به عنوان حیوان خانگی و خرید و فروش آنها در بازارها، دیگر نمیتوان جغرافیای خاصی را به مارهای سمی محدود دانست.
در ایالات متحده آمریکا، بین سالهای ١٩٧٧ تا ١٩٩۵ تنها ۵۰ مورد، گزش مار سمی گزارش شدە بود. در حالی کە از سال ٢٠٠۵ تا ٢٠١١ یعنی تنها طی ٧ سال این آمار به طور چشمگیری به ٢۵٨ مورد افزایش یافت.
چه کسانی در معرض نیش مارها بودەاند؟
در کشورهایی مثل هند کە مارها بومی آنها هستند، این خزندگان بیشتر پاها را نیش زدەاند، در حالی کە طبق مطالعات انجام گرفتە دو سوم افرادی کە در بریتانیا گزیدە شدەاند، دستها و انگشتهایشان نیش زدە شدە است. ٨١ درصد این افراد، صاحبان مارها بودەاند و ١٢ درصد هم به طور حرفەای با مارها سر و کار داشته و به طور مثال در فروشگاههای حیوانات خانگی یا در باغ وحشها شاغل بودەاند.
دسترسی سریع به پادزهر چقدر مهم است؟
به گفتە سرویس ملی اطلاعات سموم بیرمنگام، افرادی که به نگهداری مارهای سمی علاقه دارند، باید خطر گزیده شدن و احتمالاً بیش از یک بار را بپذیرند. در چنین حالتی، مشاوره حرفهای و دسترسی سریع به پادزهرها مهم است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
در آلمان تنها در ایالات نوردراین وستفالن آمار مبنی بر تعداد مارهای خانگی وجود دارد. طبق آمارهای دولت محلی، در این ایالت تا آخر سال ٢٠٢١، تعداد ٣۵۵٣ مار سمی ثبت شده کە در خانهها نگهداری میشوند.
محبوبترین مارهای خانگی در آلمان مار پایتون توپی، مار ذرت و شه مار هستند.
در حال حاضر مقررات یکپارچەای به طور سراسری برای نگهداری مارها در آلمان وجود ندارد. چند ایالت مقرراتی برای حیوانات خطرناک دارند، از جمله الزام به گزارش وجود آنها اما در برخی دیگر چنین نیست.
الزام به گزارش دادن منطقی به نظر میرسد. به عنوان مثال، آتشنشانی میتواند سطح استاندارد خود را متناسب با جمعیت مارهای سمی ثبت شدە در هر منطقه بالا ببرد و خود را برای شرایط اضطراری آمادە کند.