ماموران امنیتی جلوی حضور مردم در سالمرگ شاملو را گرفتند
کانون نویسندگان ایران برای بیست و دومین سالگرد مرگ احمد شاملو، فراخوان گردهمایی در امامزاده طاهر کرج را داده بود. نیروهای امنیتی اما با محاصره محل و بستن درهای گورستان جلوی ورود علاقمندان را گرفتند.شهروندانی که عصر یکشنبه دوم مرداد به دعوت کانون نویسندگان ایران برای گرامیداشت سالگرد مرگ احمد شاملو به امامزاده طاهر رفته بودند، با درگاه بسته گورستان مواجه شدند. ماموران امنیتی با محاصره محل، جلوی حضور علاقمندان بر سر مزار شاعر نامی ایران را گرفتند.
کانون نویسندگان در بیانیهای در ۳۱ تیر گفته بود: «در شرایطی یاد احمد شاملو را گرامی میداریم که بازداشت زنجیرهای هنرمندان و نویسندگان و فعالان سیاسی و مدنی و خانوادههای دادخواه، خشم عمومی را برانگیخته و ایستادگی مردم در برابر ستم و تبعیض جانی تازه گرفته است.»
این نخستین بار نیست که نیروهای امنیتی جلوی برگزاری مراسم بزرگداشت شاملو در گورستان را میگیرند. این ممانعت در برخی سالها با خشونت، درگیری و بازداشت همراه بوده است. یکی از اتهامات پرونده بکتاش آبتین، کیوان باژن و رضا خندان مهابادی، سه عضو کانون نویسندگان، شرکت در مراسم گرامیداشت شاملو بود. آبتین در دوران حبس به کرونا مبتلا شد و در اثر اهمال زندانبانها، جان خود را از دست داد.
امامزاده طاهر کرج مدفن بسیاری از مشاهیر هنری و فرهنگی ایران است؛ از جمله محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، قربانیان قتلهای زنجیرهای.
احمد شاملو، شاعر، نویسنده، روزنامهنگار و مترجم، دوم مرداد سال ۱۳۷۹ در پی دورهای طولانی بیماری در دهکده فردیس کرج گذشت. او متولد سال ۱۳۰۴ در تهران بود.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»