با تغییرات اقلیمی و افزایش سالانه میانگین های دما، کشور ما هم سال به سال بیشتر در معرض فعالیت مونسون قرار می گیرد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، سیده الهام عزیزی رئیس گروه تغییر اقلیم و حفاظت از اتمسفر سازمان حفاظت محیط زیست در خصوص سامانه بارشی «مونسون» و تأثیر آن بر شرایط اقلیمی و آب و هوایی کشور ما، اظهار کرد:
هر ساله در یک بازه زمانی مشخص، جریان مونسون (Monsoon) که در ایران به نام باران های موسمی هم شناخته می شود، از اواخر اردیبهشت ماه از سریلانکا و بخش های جنوبی هند شروع می شود و به تدریج به سمت عرض های جغرافیایی بالاتر حرکت می کند و سپس در اوایل تیرماه به پاکستان و نهایتاً از حدود نیمه تیر، بخش ضعیف شده آن به جنوب شرق ایران می رسد و بارندگی های مناسبی را در استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان، شرق فارس و جنوب کرمان باعث می شود.
وی با بیان اینکه شدت و ضعف این سیستم در سال های مختلف، متفاوت است، گفت: بیشترین اثر آن در ایران، از قدیم الایام همان بادهای معروف به 120 روزه است که سیستان و بلوچستان و جنوب خراسان را درگیر طوفان های شن می کند.
رئیس گروه تغییر اقلیم و حفاظت از اتمسفر سازمان حفاظت محیط زیست، خاطرنشان کرد: مونسون حجم بسیار عظیمی از رطوبت را از روی اقیانوس هند به شبه قاره هند و نواحی مجاور انتقال می دهد. برخورد این حجم از رطوبت به رشته کوه های هیمالیا باعث بارندگی هایی در مقیاس بسیار بالا می شود که مردمان آن مناطق از گذشته روش زندگی و فعالیت های اقتصادی خود مخصوصاً در زمینه کشاورزی و دامداری را بر اساس آن تنظیم کرده اند و از این اتفاقات حداکثر استفاده را به عمل آورده اند.
عزیزی تصریح کرد: با تغییرات اقلیمی و افزایش سالانه میانگین های دما، به نظر می رسد کشور ما هم سال به سال بیشتر در معرض فعالیت مونسون قرار می گیرد و به عنوان یک پدافند غیرعامل در برابر خسارات ناشی از فعالیت این پدیده، از حالا باید چاره اندیشی کرد که قطعاً در آینده خیلی دیر خواهد بود.
وی با اشاره به احتمال تشدید این پیشروی در سال های آینده، گفت: جریان مونسون یک حرکت رفت و برگشتی است و از اواخر مرداد شروع به عقب نشینی به سمت جنوب می کند و در نهایت، اواخر آبان بخش های جنوبی هند هم از حوزه فعالیت آن خارج و فصل خشکی برای آن مناطق شروع می شود.
گفتنی است علت اصلی شکل گیری مونسون، تغییر سالانه بسیار زیاد دما در مناطق بزرگ خشکی در مقایسه با سطوح اقیانوس‌های همسایه است.
