البته هراس از اعتراضاتی که با تحریک راستگرایان افراطی آغاز میشود تا حدودی موجه است. راستگرایان از همین حالا خود را برای بسیج تودهای و تحرکاتی اینچنینی آماده کردهاند.
فراخوان برای تظاهرات در برلین، در ساعتهای مختلف و با عناوینی چون شورش و قیام و جنگ داخلی، از جمله مواردی است که به این نگرانیها دامن میزند.
پیا لامبرتی، مدیر اندیشکده آلمانی “مرکز پایش، تحلیل و استراتژی” (CeMAS)، این گونه برنامهریزیها را “توهمات براندازی دولت” میخواند و میگوید، این گونه اقدامات به خودی خود موضوع تازهای نیست. دشمنان قانون اساسی امیدوار بودند که از بحرانهای متعدد – جنگ، معضل آب و هوا و کرونا – تا جایی که ممکن است سوءاستفاده کنند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
اعتراضات شهروندی – سوءاستفاده راستگرایان: مساله این است
آرمین شوستر، وزیر داخله ایالت زاکسن آلمان، خود را برای مواجهه با سناریوهای مختلف در پاییز در این ایالت آماده میکند. از نظر او، این مهم است که بین دو چیز تفاوت قائل شویم.
به گفته او، در یک سو با شهروندانی مواجهیم که از آینده زندگی خود نگرانند – برای مثال به این دلیل که نمیدانند آیا شغل خود را حفظ خواهند کرد یا نه یا اینکه آیا خواهند توانست صورتحسابهای خود را در پایان سال پرداخت کنند یا نه. دولت باید در اینجا و به این شهروندان کمک کند.
سوی دیگر این ماجرا از دید شوستر، “گروهها، فعالان سیاسی و احزاب” هستند که قصد دارند از وضعیت کنونی در جهت اهداف سیاسی خود سوء استفاده کنند و با هراسافکنی به تحریکات اجتماعی دامن بزنند.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
امکان بالا گرفتن دامنه اعتراضات
گستره اعتراضات در بسیاری از شهرها در ظاهر بسیار کم و پراکنده است و سازماندهی اعتراضات متمرکز نیست. آمار و ارقام دقیقی در این خصوص وجود ندارد اما این امکان وجود دارد که اعتراضات گسترش یابند.
برخی از سیاستمداران خواستار ایجاد مدلی شدهاند که در آن شهروندان بتوانند برای یافتن راه حل مشکلات پیش رو، هماندیشی کنند. به عبارت دیگر، از نگاه این سیاستمداران، دولت باید بخشی از جامعه و گروهی از شهروندان را متقاعد کند که چرا آلمان در خصوص مساله انرژی تا این حد به روسیه وابسته شده است و سیاستمداران نیز باید صادقانه اشتباهات خود را بپذیرند.
علاوه بر این، آنچه که مهم است این است که دولت باید ضامن برابری اجتماعی باشند و فراموش نکند که پیامدهای اقتصادی این بحرانها، در شرق و غرب این کشور متفاوت خواهد بود. به بیان دیگر، دولت باید این موضوع را در نظر بگیرد که ظرفیت اقتصادی مناطق شرقی این کشور ضعیفتر است و به همین جهت، گستره بحران و عواقب آن نیز دامنه بیشتری خواهد داشت.