فضانورد آلمانی به وجود موجودات زنده غیرزمینی باور دارد
ماتیاس مائورر، فضانورد معروف آلمان که برای آژانس فضایی اروپا فعالیت دارد، حدود شش ماه در ایستگاه فضایی بین‌المللی به سر برد. او به وجود حیات در کهکشان‌های دیگر باور دارد و متعقد است: «ما در کهکشان تنها نیستیم.»در ماه مه سال جاری میلادی بود که ماتیاس مائورر، فضانورد معروف آلمانی پس از شش ماه اقامت در ایستگاه فضایی بین‌المللی به زمین بازگشت.
او که برای آژانس فضایی اروپا فعالیت دارد، در گفت‌وگویی با نشریه آلمانی “نویه اسنابروکر سایتونگ” از ارزیابی خود به “وجود موجودات غیرزمینی” سخن گفته است.
به اینستاگرام دویچه وله فارسی بپیوندید
او در این مصاحبه تصریح کرد: «وقتی به این مسئله فکر می‌کنیم که میلیاردها کهکشان و میلیاردها منظومه‌های خورشیدی در هر یک از این کهکشان‌ها وجود دارد، احتمال اینکه کره‌ای خاکی مانند کره زمین وجود داشته باشد، بیش از احتمال آن است که همه رقم‌های یک بلیط بخت‌آزمایی درست از آب در آید.»
به گفته او اگر شانس برنده شدن چنین بلیطی زیاد نیست، “اما همیشه فردی پیدا می‌شود که به این موفقیت دست یابد و به این خاطر نیز به احتمال قوی حیاتی در کهکشان‌های دیگر وجود دارد”.
این فضانورد در عین حال اذعان می‌دارد: «نمی‌‌دانم که این موجودات غیرزمینی تا چه اندازه پیشرفته هستند و مانند ما انسان‌ها از ماده‌های شیمیایی ساخته شده‌اند. شاید هم گونه دیگری از شیمی وجود داشته باشد که بر اساس کربن نیست.»
به کانال تلگرام دویچه وله فارسی بپیوندید
به باور او تنها یک نکته را می‌تواند به اطمینان گفته و اینکه این موجودات “آدمک‌هایی سبزرنگ که معمولا در فیلم‌های علمی‌تخیلی نشان داده می‌شوند، نیستند.»
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
