وقتی در روز ۲۴ اوت پناهجویان از این ساختمان به محل امنی منتقل شدند، این ساختمان که هنوز در آن ۱۰۰ زن و مرد و کودک ویتنامی ساکن بودند به آتش کشیده شد. تنها شانس بود که آنها را نجات داد و توانستند گذرگاهی باز کرده و از پشت بام به خانه همسایه فرار کنند.
در همین حال، جمعیت جلوی در خانه آفتابگردان مدام فریاد می زدند: “آلمان برای آلمانیها” “خارجیها بیرون بروند” و “همه شما را میگیریم”.
از ابتدای شروع این تجمع، پلیس به دلیل عدم آمادگی و کمبود نیرو نتوانست جلوی آنها را بگیرد و به همین دلیل این تجمع چهار روز به طول انجامید و هزاران نفر شاهد خاموش فریادهای نفرتپراکنانه علیه خارجیان بودند.
بیشتر بخوانید: بیگانه هراسی در آلمان؛ روزی دو حمله به پناهجویان
فرصتی برای بررسی سیاستهای دولت
در سیامین سالروز این واقعه که شاید بتوان آن را اولین اجتماع و حمله بزرگ علیه خارجیها در آلمان دانست، برنامهها و مراسم یادبود گوناگونی برگزار میشود. فرانک والتر اشتاین مایر، رییس جمهور آلمان نیز روز پنجشنبه ۲۵ اوت در روستوک سخنرانی خواهد کرد.
مسئول همپیوندی در دولت آلمان؛ ریم الابالی رادوفان از حزب سوسیال دموکرات درباره وقایع آن روز و نیز به آتش کشیدن “خانه گل افتابگردان” توسط نئونازیها میگوید: «گستردگی آشوبهای نژادپرستانه تا امروز همچنان ترسناک است.»
او به دویچلندفونک میگوید واکنش سیاسی در آن زمان از سوی دولت آلمان نیز از نگاه امروز وحشتناک است چرا که دولت فدرال در آن زمان به جای مقابله با راستگرایی، قوانین پناهجوپذیری را سختتر کرد و این موضوع تبدیل به یک “ابزار سیاسی” شد.
مسئول مبارزه با نژادپرستی در دولت آلمان تاکید میکند که راستگرایی و نژادپرستی در آلمان همچنان یک معضل است. دولت آلمان در این باره متفق است که در حال حاضر راستگرایی بزرگترین خطر برای امنیت داخلی کشور است.
خانم رادوفان همزمان به حملات راستگرایانه اخیر از جمله قتلهای زنجیرهای گروه راستگرای NSU که در طول هفت سال بیش از ۹ شهروند خارجی و یک پلیس قربانی سوءقصدهای آن شدند اشاره میکند و معتقد است بر خلاف سال ۱۹۹۲ با این مسئله به شدت برخورد شد.
بیشتر بخوانید: انتقاد شدید مرکل از “تعقیب و آزار خارجیان”
برچیدن هایمهای پناهجویی
سازمانهای حمایت از پناهجویان از این فرصت چندروزه یادبود ماجرای لیشتنهاگن استفاده کرده و خواستار برچیده شدن اقامتگاههای جمعی برای پناهجویان شدهاند. سازمان پروآزول و بنیاد آمادئو آنتونیو در این باره گفتهاند این اقامتگاهها همچنان در آلمان هدف حمله و خشونت راستگرایانه هستند.
این دو سازمان حمایت از پناهجویان راهحل را در برچیده شدن هایمهای پناهجویی دانسته و خواستار آن شدهاند تا پناهجویان هرچه سریعتر در مناطق و شهرهای مختلف تقسیم شوند.
بیشتر بخوانید: آموزش نظامی نئونازیهای آلمانی در روسیه
گونتر بورکهارت، مدیر سازمان پروآزول از دولت آلمان انتقاد کرده که طبق قرارداد ائتلاف تشکیل دولت، قصد دارند مراکز موسوم به “آنکر” را برچینند با این حال، در این قرارداد در باره کاهش حداکثر مدت اقامت پناهجو در محلهای استقرار جمعی موجود تصمیمی گرفته نشده است.
مراکز ساماندهی به امر “ورود پناهجویان، توزیع منطقهای آنها، تصمیمگیری در باره درخواستهای پناهجویی و بازگرداندن احتمالی پناهجو” در سراسر آلمان که به اختصار ANKER (آنکر)نامیده میشود در سال ۲۰۱۸ راهاندازی شدند. این مراکز به منظور تسریع روند پناهجویی و همچنین اخراج یا بازگرداندن آن دسته از پناهجویان که درخواستشان با پاسخ منفی روبرو شده و حق اقامت ندارند دائر شده است.
سازمان پروآزول و بنیاد آمادئو آنتونیو با استناد به تجربه اقامت غیرمتمرکز پناهجویان جنگی اوکراین، این تجربه را تجربه موفق میدانند و خواهان آن هستند که در مورد سایر پناهجویان نیز به کار گرفته شود.
این دو سازمان همچنین خواهان حساسیت بیشتر پلیس آلمان، ارائه آمارهای دقیق و واقعی و نیز حق ماندن برای قربانیان خشونتهای راستگرایانه شده و بر تضمین تعقیب عاملان این گونه حملات پافشاری میکنند.