-
-
مدیرکل دفتر زیست‌بوم‌ها و سواحل دریایی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در ازای هر یک متر مکعب آبی که بخواهیم شیرین کنیم، نیاز به برداشت ۳ متر مکعب داریم که از این مقدار یک متر مکعب استفاده شده و باقی آن تبدیل به پساب می‌شود.
-
محمد طالبی متین در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم در رابطه با آلودگی آب‌شیرین‌کن‌ها اظهار کرد: شیرین کردن آب به وسیله آب‌شیرین‌کن‌ها به دو روش حرارتی و غشا اسمزی (RO) انجام می‌شود.
در این بین روش حرارتی علاوه بر تولید پسماند بالا حرارت زیادی را تولید می‌کند که تخلیه این حرارت مشکلات فراوانی را برای تنوع زیستی و اکوسیستم دریاها ایجاد می‌کند.
وی ادامه داد: به دلیل تولید پسماند و حرارت بالا تلاش کرده‌ایم که فرآیند شیرین کردن آب را به سمت استفاده از روش غشا اسمزی ببریم. در ازای هر یک مترمکعب آبی که بخواهیم شیرین کنیم، نیاز به برداشت 3 متر مکعب داریم. یعنی دو سوم این مقدار تبدیل به پسماند شده که به دریا برمی‌گردد و تنها یک‌سوم آن قابل استفاده است. ما برای کاهش این پسماند ضابطه‌ای را تعریف کرده‌ایم که بر اساس آن آبی که می‌خواهد برداشت شود باید در عمق حداقل 15 متر باشد و پساب حاصل از آن نیز باید در عمق 25 متر به بالا تصفیه شود.
مدیرکل دفتر زیست‌بوم‌ها و سواحل دریایی سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه این ضوابط اثرات مخرب آب‌شیرینی‌کن‌ها بر اکوسیستم دریاها را کمتر می‌کند، خاطرنشان کرد: محال است که آب‌شرین‌کن‌ها بر اکوسیستم‌های دریایی و تنوع زیستی بی‌اثر باشند اما به این دلیل که کشور در حال توسعه است باید شیرین کردن آب انجام شود اما باید الزاماتی برای آن تعریف و اجرایی شود تا آسیب به کمترین حد ممکن برسد.
