از وکیل‌مدافع چپ‌های رادیکال تا تأسیس حزب سبزها
این وکیل‌مدافع چپ‌گرایان رادیکال آلمان در دهه ۱۹۷۰ عضوی از گروهی بود که وکالت چهره‌های شاخص “ارتش سرخ آلمان” (RAF) را که به مبارزه مسلحانه روی آورده بودند، برعهده گرفتند؛ چهره‌هایی چون آندره‌آس بادر، گودرون انسِلین، اولریکه ماینهوف و دیگران.
به اینستاگرام دویچه وله فارسی بپیوندید
در آن سالهای پرآشوب آلمان، اشتروبِلِه نخست به حزب سوسیال دموکرات آلمان پیوست، اما پس از چهار سال از این حزب اخراج شد، زیرا به دلیل برعهده گرفتن وکالت یک سازمان تروریستی و حمایت از آن‌ها در برابر دادگاه و افکار عمومی، محکومیت تعلیقی دریافت کرده بود.
گودرون انسِلین متهم به تروریسم، در جریان دادگاه در “اشتام‌هایم” شتروبله را “خوک، نفوذی و پلیس” خطاب کرد، اما قاضی با اعتقادی راسخ مبنی بر اینکه این وکیل‌مدافع سمپات گروه “ارتش سرخ آلمان” است، حق وکالت در پرونده را از او گرفت. شتروبله در ژوئن ۱۹۷۵ به اتهام حمایت از یک جریان تروریستی بازداشت و به مدت سه هفته در بازداشتگاه تحقیقاتی به سر برد و پس از آن به ۱۰ ماه حبس تعلیقی محکوم شد.
به دنبال آن شتروبِلِه و دیگران در سال ۱۹۷۸ روزنامه “تاتس” (Taz) با گرایش چپ را تأسیس کردند.
مردی با شال سرخ بر گردن، موهای سپید و سوار بر دوچرخه، از نشانه‌های تشخیص هانس‌کریستیان شتروبِلِه بود. او اولین نماینده سبز بود که در سال ۲۰۰۲ در حوزه انتخابیه منطقه فردریش‌هاین-کرویتسبرگ در برلین با رأی مستقیم مردم به پارلمان بوندستاگ راه یافت و بدین‌گونه در تاریخ حزب سبزها ماندگار شد.
او از بنیان‌گذاران حزب سبزها بود و این حزب را ۲۱ سال در پارلمان سراسری آلمان نمایندگی کرد. او در سال ۲۰۱۷ در سن ۷۸ سالگی سیاست را ترک گفت، اما فعالیت در دفتر وکالت خود در برلین را ادامه داد.
انسا‌ن‌دوستی شورشی در حزب خود
این فرزند خانواده‌ای مرفه، از پدری شیمی‌دان و بسیار سختگیر و مادری که با ذات‌شناسی انسان (آنتروپوزوفی) سروکار داشت، در ۷ ژوئن ۱۹۳۹ در شهر هاله به دنیا آمد.
شتروبِلِه شاگرد بدی در مدرسه بود؛ طرفدار الویس پریسلی، بدون هر گونه علاقه‌ای به سیاست و چه رسد به افکار سیاسی چپ، و بیشتر روزنامه‌های عوام‌پسند را می‌خواند.
در دوره خدمت سربازی در ارتش آلمان بود که روح شورشی او سرکشید، شکایت‌نامه‌های پرشماری برای هم‌قطاران خود می‌نوشت و امتناع کرد از اینکه درجه ترفیع گروهبانی به او بدهند. اما در مسابقات تیراندازی برنده پرواز با یک هلیکوپتر بر فراز یک منطقه زیبای آلمان شد.
تحصیلات خود در رشته حقوق در هایدلبرگ و سپس برلین غربی را چندان با پیگیری دنبال نکرد و کوتاه پیش از آن‌که فارغ‌التحصیل شود در سال ۱۹۶۷ با هنرپیشه و دختر یک دیپلمات، یولیانا گرگور، ازدواج کرد و این زندگی مشترک تا پایان عمر دوام آورد.
کریستیان شتروبِلِه یک سیاستمدار معمولی نبود. در میان اعضای حزب سبزها، به ویژه در جناح چپ این حزب، او پدیده‌ای منحصر به فرد بود: رادیکال، پیگیر، فسادناپذیر با حس قوی انسان‌دوستانه.
او هیچ ابایی از درگیری با سیاستمداران ارشد دولت آلمان نداشت، به طوری که با هم‌حزبی خود یوشکا فیشر، وزیر خارجه و معاون صدراعظم وقت آلمان، از در رویارویی درآمد. در آن زمان شتروبله از مخالفان سرسخت مشارکت ارتش آلمان در جنگ کوزوو و سپس در عملیات افغانستان بود. او بارها در پارلمان آلمان برخلاف سیاست حزب خود رأی داد.
شتروبله را می‌توان یک شخصیت کلاسیک جنبش ۱۹۶۸ آلمان و اروپا دانست که جنگ در کشورش را دیده بود و از هر نوع جنگی گریزان بود. او به عنوان اپوزیسیون برون‌پارلمانی شهرت داشت، بی آن‌که از سخنرانان شاخص گروه‌های چپ باشد و یا شناختی از تئوری‌های مارکسیستی و چپ‌گرایانه داشته باشد. در دوران دانشجویی تنها به رویکردهای ضداتوریته و شورشی گرایش داشت.
شتروبله در آخرین سالهای حضور در پارلمان سراسری آلمان، به طور همه‌جانبه به موضوع سرویس‌های اطلاعاتی و مخفی پرداخت و در مسکو با ادوارد اسنودن، افشاگر اسناد مخفی آمریکا ملاقات کرد.
خودش می‌گفت، حس قوی او برای عدالت، نیاز عمیق او به عدالت، همواره نیروی محرکه کنش‌هایش بوده و تحمل بی‌عدالتی او را بسیار رنج می‌دهد.
به کانال تلگرام دویچه وله فارسی بپیوندید
بسیاری پناهجویان ایرانی که در دهه ۱۹۸۰ از مسیر برلین شرقی وارد غرب برلین می‌شدند، فعالیت‌های شتروبله را به یاد دارند. این وکیل کوشا پس از آن‌که مسیر برلین شرقی به غرب بسته شد، تلاشی خستگی‌ناپذیر از خود به خرج داد تا بتواند راه پناهجویان به غرب را بار دیگر بگشاید.
