آیا فیفا فوتبال ایران را به خاطر سرکوب مردم تعلیق خواهد کرد؟
گروه “اوپن استادیومز” در نامهای به فیفا، فدراسیون فوتبال ایران را “شریک جنایات” جمهوری اسلامی خوانده و خواستار خروج تیم ملی از جام قطر شده است. این نامه چقدر جدی گرفته خواهد شد؟ گفتوگو با محمد حیرانی.یک گروه مدافع حقوق زنان به نام “اپن استادیومز” نامهای به رئیس فدراسیون جهانی فوتبال نوشته و با اشاره به سرکوب مردم در جمهوری اسلامی و مشارکت فداراسیون فوتبال این کشور در اقدامات حاکمیت، خواهان جلوگیری از حضور تیم ملی فوتبال ایران در بازیهای قطر شده است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
در این نامه آمده که “فدراسیون فوتبال ایران نه تنها شڕیک جنایات رژیم است، بلکه خود تهدیدی مستقیم علیه امنیت زنان تماشاچی است؛ اعم از ایران یا هر کجای دنیا که تیم بازی کند.»
بیشتر بخوانید: پیروزی تیم ملی فوتبال ایران مقابل اروگوئه در سایه اعتراضات در ایران
این گروه مدافع حقوق زنان با اشاره به “شکنجه و کشتار” مردم ایران در جمهوری اسلامی، از فیفا خواسته که بر اساس مواد ٣ و ۴ اساسنامه خود که هرگونه تبعیض در زمینه جنسیت، نژاد و مذهب ممنوع است، تیم ملی فوتبال ایران را فورا از بازیهای جام جهانی ٢٠٢٢ قطر اخراج کند.
بیشتر بخوانید: گلزنی سردار آزمون در تساوی تیم ملی فوتبال ایران مقابل سنگال
آیا این نامه و درخواستتیم ملی فوتبال ایران را در معرض تعلیق و حذف از جام جهانی قرار میدهد؟ در گفتوگو با محمد حیرانی، مجری پیشین صدا و سیمای جمهوری اسلامی، به بررسی این پرسش و جوانب متفاوت آن پرداختهایم.
گفتوگو با محمد حیرانی را در اینجا بشنوید:
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»