این مهاجم آرژانتینى که در دوران نوجوانى، ۱۰۰ متر را در ۱۱ ثانیه طى مى‌کرد، بازی فوتبال را در باشگاه “اِسپورتیوو مِتان” آغاز کرد. او پس از مدت کوتاهی به تیم دسته برتری، اما نه‌چندان مطرح “اوراکان بوئنوس آیرس” (Huracán Buenos Aires) در پایتخت ملحق شد.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
استابیله چون بازیکن چندان تکنیکى‌اى نبود، مربیان از وجود او استفاده نمی‌کردند، تا اینکه مهاجم میانى ثابت “اوراکان” دچار مصدومیت سختى شد و استابیله این فرصت را یافت تا توانایی‌هایش در سرعت، شتاب و شوت‌هاى دقیق به نمایش بگذارد.
بازیکنان تکنیکى این باشگاه معمولا در کنار خط حرکت مى‌کردند و یاران حریف را به سمت خود مى‌کشاندند؛ به‌طورى که در خط دفاعى شکاف‌هایى پدید مى‌آمد. استابیله هم با توجه به سرعت بالایی که داشت، پاس‌هاى دریافتى از گوشه‌ها را با خونسردى و مهارت کامل به گل تبدیل مى‌کرد.
قابلیت‌های نفوذى این مهاجم آرژانتینى باعث شد که هواداران به او لقب El Filtrador بدهند: “مردى که از صافى مى‌گذرد”.
استابیله در اولین فصلى که براى باشگاه اوراکان بوئنوس آیرس به میدان رفت، ۴۸ گل به ثمر رساند و آقاى گل لیگ برتر آرژانتین شد.
او هم‌چنین ۸ گل از مجموعا ۱۴ گل تیم ملی کشورش در نخستین دوره‌ی جام جهانی (۱۹۳۰ اروگوئه) را وارد دروازه حریفان کرد و لقب نخستین آقای گل جام جهانی فوتبال را به خود اختصاص داد.
جالب اینکه این ۸ گل در طول تنها ۴ بازی به ثمر رسیدند و تنها گل‌هایی بودند که استابیله در ۳۱ حضور خود با پیراهن تیم ملی به ثمر رساند.
سرعت بسیاری زیاد و شوت‌های سنگین و بسیار دقیق از ویژگی‌های منحصر به فرد استابیله بودند. استابیله در جام جهانى ۱۹۳۰ در اولین بازى آرژانتین مقابل فرانسه روى نیمکت ذخیره نشست.
پس از شکست یک بر صفر در این بازی و افزایش فشارها اما خوان ژوزه تراموتُلا و فرانچسکو اوزالار، مربیان وقت آرژانتین، از بازى دوم استابیله را روانه میدان کردند. این مهاجم هم همان کارى را کرد که همه از او انتظار داشتند: گلزنى.
گیرمو استابیله ۹ سال بعد، یعنى در سال ۱۹۳۹، به فعالیت حرفه‌اى خود خاتمه داد. او تا این زمان از جمله در دو باشگاه ایتالیایى “جنوآ” و “ناپولی” و باشگاه “رِد اِستار المپیک فرانسه” توپ زده بود.
اولین آقای گل جام جهانی فوتبال با شروع جنگ جهانى دوم به وطنش بازگشت و در طى سال‌هاى ۱۹۳۹ تا ۱۹۵۸ و بار دیگر در سال ۱۹۶۰، سرمربیگرى تیم ملى فوتبال آرژانتین را برعهده داشت. او با این تیم ۶ بار عنوان قهرمانى فوتبال آمریکاى جنوبى (کوپا آمریکا) را کسب کرد.
استابیله هم‌چنین مربیگری در نخستین تیم باشگاهی خود، اوراکان، تیم رِیسینگ کلوب آرژانتین و کمک‌مربیگری جنوآی ایتالیا را در کارنامه خود ثبت کرد. این ستاره آرژانتینی دنیای فوتبال سرانجام در ۲۷ دسامبر ۱۹۶۶ و در حالی‌که تنها ۶۰ سال داشت، در گذشت.
