این روزنامه اعتراضات جاری در ایران را یکی از “جسورانه‌ترین چالش‌های مردمی” برای حاکمان ایران از زمان انقلاب ۱۹۷۹ ارزیابی کرده و نوشته است، حکومت ایران این اعتراضات سراسری را به دشمنان خارجی نسبت می‌دهد.
رئیس سابق فیفا در بخش دیگری از صحبت‌هایش با این رسانه گفته، برایش غیرقابل درک است که چرا جیانی اینفانتینو به عنوان رئیس فیفا، موضع روشنی در خصوص ایران اتخاذ نکرده است.
بلاتر ۶۸ ساله در طی هفته جاری، با بیان اینکه اعطای حق میزبانی مسابقات جام جهانی به کشور قطر در زمان ریاست او در فیفا، اشتباه بوده است در رسانه‌ها خبرساز شده بود.
“حیات خانه” ایران و اسرائیل
از سوی دیگر خبرگزاری آسوشیتدپرس نیز با اشاره به تنش‌های سیاسی همیشگی دو کشور ایران و اسرائیل، از حساسیت بالای میزبانی قطر برای این رویداد بین‌المللی که نخستین بار در خاورمیانه برگزار می‌شود، نوشته است.
در این گزارش آمده: «قطر ممکن است به نادیده گرفتن موضوعات سیاسی از سوی هواداران فوتبالی که برای شرکت در این مسابقات راهی دوحه می‌شوند، امید داشته باشد اما تماشاگران ایران و اسرائیل حالا در شرایطی به این کشور سفر می‌کنند که محل برگزاری مسابقات در واقع حیاط خانه هردوی‌شان محسوب می‌شود. اگرچه اسرائیل در این مسابقات شرکت نمی‌کند اما تماشاگران این کشور، درست مثل تماشاگران ایرانی با یک پرواز کوتاه مستقیم از کشورشان به قطر می‌روند. تماشاگران اسرائیلی بعد از برقرای روابط جدید با دو کشور دیگر عربی حاشیه خلیج فارس، حالا برای ادغام بیشتر در منطقه، به دوحه سفر خواهند کرد. شرایط ایران اما برای شرکت در این مسابقات متفاوت است و بعد از آغاز اعتراضات مردمی، مسابقات جام جهانی در همسایگی این کشور، می‌تواند زمینه مناسبی را برای اعتراض فعالان ایرانی مهیا کند.»
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
ایران برای حضور در این مسابقات چالش‌های مختلفی را پشت سر گذاشته است. فعالان ایرانی با استناد به سرکوب خشونت‌آمیز اعتراضات مردمی از سوی حکومت جمهوری اسلامی، پیش از این خواستار حذف ایران از مسابقات جام جهانی شده بودند. باشگاه شاختار دونتسک اوکراین نیز در پی اعلام حمایت نظامی ایران از روسیه در حمله به اوکراین این درخواست را به فیفا ارسال کرده بود اما فیفا، بدون واکنش رسمی و مستقیم به این مهم، چندی قبل در بیانیه‌ای اعلام کرد فوتبال نباید تبدیل به آوردگاه سیاسی هیچ کشوری شود.
بازیکنان ایرانی تحت نظر خواهند بود
اینکه در زمین مسابقه چه اتفاقی از سوی بازیکنان در واکنش یا همبستگی با اعتراضات مردمی ایران رقم بخورد، هنوز یک علامت سوال است. آیا بازیکنان مانند سال ۲۰۰۹ در حمایت از جنبش سبز، دستبند به دست خواهند داشت؟ یا مانند جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، با بازیکنان امریکا دست خواهند داد؟
برخی از بازیکنان ایران البته پیش از این واکنش‌هایی به این اتفاقات داشته‌اند؛ از جمله سردار آزمون مهاجم تیم ملی ایران که گفته بود در صورت حذف شدن از تیم ملی نیز در کنار زنان ایرانی خواهد ایستاد.
با این حال بازیکنان ایرانی در طی این تورنمنت مشخصا تحت نظر خواهند بود. بعد از حضور الناز رکابی بدون پوشش روسری در مسابقات کره جنوبی که مردم ایران از آن به عنوان همبستگی بزرگ با جنبش شکل گرفته در این کشور یاد کردند، حالا برخی انتظار دارند که یک اتفاق مشابه نیز در جام جهانی فوتبال رخ دهد.
برای اسرائیل اما تلاش برای پذیرش در مسابقات ورزشی با وجود درگیری‌های حل نشده آنها با فلسطینی‌ها، همواره مهم بوده است. توافق معروف به «آبراهام» در سال ۲۰۲۰ با بحرین، مراکش و امارات چرخش تعیین‌کننده‌ای را در منطقه خاورمیانه برای اسرائیل رقم زد و حالا قطر اعلام کرده که هواداران فوتبال از اسرائیل و فلسطین می‌توانند با پروازی مستقیم به دوحه بیایند؛ اقدامی که شامل ساکنان کرانه باختری اشغالی و نوار غزه نیز می‌شود.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
امانوئل ناوون، کارشناس موسسه مطالعات استراتژیک اورشلیم معتقد است، اجازه قطر به اسرائیلی‌ها برای سفر به این کشور در مسابقات جام جهانی در واقع نشان دهنده موضع ملایم شده آنها در قبال اسرائیل است. در جریان مسابقات، خدمات کنسولی موقت برای شهروندان این کشور در قطر ایجاد خواهد شد اما قطر برای جلوگیری از هرگونه واکنش منفی فلسطینی‌ها تاکیده کرده است که موضعش در مورد عادی سازی روابط با اسرائیل تغییر نکرده است.
