کارشناسان در گزارشی که روز جمعه، ۱۱ نوامبر و در پنجمین روز این اجلاس ارائه شد برآوردهایی ارائه کردند که نگرانی‌های دبیر کل سازمان ملل را موجه جلوه می‌دهند.
مطابق برآوردها تا سال ۲۰۵۰ میلادی حدود سه میلیون نفر از شهروندان جهان در مناطقی زندگی می‌کنند که به عنوان کانون‌های بحرانی متاثر از پیامدهای گرمایش زمین طبقه بندی می‌شوند.
۲ برابر شدن افراد درگیر با تنش‌هاس آبی
خبرگزاری آلمان به نقل از گزارش یادشده می‌گوید به این ترتیب شمار ساکنان مناطق درگیر تنش‌های آبی تا اندکی بیش از ربع قرن دیگر دو برابر خواهد شد.
مناطق درگیر با تنش‌های آبی به طور عمده در آمریکای مرکزی، خاورمیانه، بخشی از آسیا و بخش‌هایی از شرق و مرکز آفریقا و منطقه ساحل قرار خواهند داشت.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
کارشناسان معتقدند در مناطقی که به طور قطعی متاثر از پیامدهای گرمایش زمین هستند مرگ و میر ۱۵ برابر بیشتر از مناطقی رخ می‌دهد که کمتر درگیر این بحران هستند.
میزان بالای مرگ و میر در مناطق آسیب‌پذیر از جمله به دلیل بیشتر رخ دادن سیلاب‌ها و طوفان‌های ویرانگر و خشکسالی عنوان می‌شود.
این بحران‌ها همچنین باعث افزایش مهاجرت‌های ناخواسته می‌شود و در سالهای آینده میلیون‌ها نفر به دلیل چالش‌های ناشی از گرمایش زمین مجبور به ترک کشور و سکونتگاه خود خواهند شد.
گزارشی که زیر عنوان “۱۰ دیدگاه جدید علم هواشناسی در سال ۲۰۲۲” در اجلاس تغییرات اقلیمی در مصر ارائه شد توسط کارشناسان و دانشمندان کشورهای مختلف، از جمله محققان موسسه پژوهش‌های هواشناسی پوتسدام آلمان تدوین شده است.
محدودیت سازگاری با بحران‌های اقلیمی
سیمون استیل، رئیس امور تغییرات اقلیمی سازمان ملل نتایج گزارش کارشناسان را “هشدار دهنده” خوانده و گفته سازگاری با بحران‌های اقلیمی برای انسان‌ها ممکن است اما نامحدود نیست.
او تاکید کرد که به همین دلیل یک برنامه بلندپروازنه برای کاهش تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای که عامل اصلی گرمایش زمین به شمار می‌رود همچنان بسیار ضروری است.
به گفته سیمون استیل به دلیل فجایع غیرقابل اجتناب ناشی از تغییرات شدید آب و هوایی اکنون زمان آن فرا رسیده که طرح سازمان ملل برای پرداخت غرامت به مناطق آسیب‌دیده در دستور کار قرار گیرد.
کشورهای در حال توسعه و کمتر برخوردار معتقدند برای جبران خسارت‌ها و پیامدهای ناشی از تغییرات اقلیمی باید یک صندوق ویژه این کشورها وجود داشته باشد.
نمایندگان و سران حدود ۲۰۰ کشور به اجلاس شرم‌الشیخ دعوت شده‌اند. اغلب این کشورها در سال ۱۹۹۷ نیز به منظور کاهش تولید دی اکسید کربن (گاز حاصل از مصرف انرژی‌های فسیلی) پیمان “کیوتو” را امضاء کردند که بسیاری از هدف‌های آن همچنان دور از دسترس مانده است.
سهم ۸۰ درصدی ۲۰ کشور صنعتی در گرمایش زمین
بر پایه برآوردها کشورهای موسوم به گروه۲۰، شامل بیست اقتصاد برتر جهان، عامل انتشار حدود ۸۰ درصد گازهای گلخانه‌ای در جهان به شمار می‌روند که بر محیط زیست و زندگی همه کشورها تاثیرات مخربی دارد.
در اجلاس تغییرات اقلیمی سال گذشته در گلاسکو فشار بر کشورهای جهان افزایش یافت تا مانند ایالات متحده و اعضای اتحادیه اروپا هدف‌گذاری‌های مشخص‌تری برای برنامه‌های ملی حفاظت از آب و هوا تعریف کنند.
این فشارها بیشتر متوجه کشوری مانند چین بود که در جایگاه دومین اقتصاد بزرگ جهان جا گرفته و رشد اقتصادی چشمگیر آن در سالهای اخیر به موازات افزایش تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای پیش رفته است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
کارشناسان معتقدند چین باید تا میانه دهه کنونی تولید گازهای گلخانه‌ای را به میزان قابل توجهی کاهش دهد و در غیر این صورت هدف‌گذاری جهانی برای جلوگیری از گرم‌تر شدن زمین به میزان یک و نیم درجه سانتیگراد دست‌نیافتنی خواهد بود.
در این میان تجاوز نظامیان روسی به اوکراین و بحران انرژی ناشی از آن و تنش میان آمریکا و چین بر سر تایوان بسیاری از همکاری‌های بین‌المللی برای مقابله با گرمایش زمین را مختل کرده است.
بسیاری از کارشناسان کندی اقدام‌های جهانی برای مقابله با گرمایش زمین را مایوس‌کننده ارزیابی می‌کنند و می‌گویند برای تغییر این روند لازم است در سطح جهان، به خصوص در میان کشورهای صنعتی همکاری‌ها و تعامل‌های تنگاتنگ‌تری شکل بگیرد.
۲۷مین اجلاس اقلیمی سازمان ملل ششم نوامبر کار خود را در شرم‌الشیخ در کنار دریای سرخ آغاز کرد و ۱۸ نوامبر خاتمه می‌یابد. مصر به عنوان میزبان این اجلاس پیش‌بینی می‌کند شمار شرکت‌کنندگان آن تا روز پایانی به حدود ۳۰ هزار نفر برسد.
