آمارها نشان می‌دهد در فصل مهاجرت، حدود ۷۰۰ هزار تا یک و نیم میلیون بال پرنده در تالاب‌های فریدونکنار و میانکاله کشته می‌شود.
سازمان حفاظت محیط‌زیست برای کنترل اوضاع، برنامه‌ای برای صدور مجوز شکار ندارد اما مساله این است که این حجم کشتار کاملا به روش‌های غیرقانونی صورت می‌گیرد. آمار دقیقی از شکار پرندگان در این منطقه وجود ندارد اما با روش‌های مختلفی شکار می‌شوند که در این روند حرام گوشت و حلال گوشت هیچ فرقی نمی‌کند و در نهایت سر از رستوران‌ها و سفره‌های مردم درمی‌آورند.
آفتاب‌‌نیوز :
فصل سرما آمد و کم کم پرندگان مهاجری که برای زمستان گذرانی هر سال تالاب‌های ایران به ویژه میانکاله و فریدونکنار را انتخاب می‌کنند، دسته دسته در این پهنه‌های آبی فرود می‌آیند. تصور کنید خانه‌تان در مجاورت یکی از این تالاب‌ها است، صبح یکی از همین روزها با سر و صدای زیادی از خواب بیدار و با جمعیت زیادی از انواع پرندگان زیبا و رنگارنگ که مهمان چندین ساله تالاب‌های خطه شمالی کشور هستند مواجه می‌شوید؛ چه حال خوشی به شما دست می‌دهد وقتی می‌بیند این همه زیبایی در یک جا جمع شده است. سر و صدایی که از بال‌های این پرندگان در فضا می‌پیچید، شور و شوق و سرزندگی را در محیط پخش می‌کند. انواع صداها امید را به منطقه برمی‌گرداند. هر کدام از این پرندگان خسته از راه با بال زدن در حال زدودن خستگی هزاران کیلومتر پرواز هستند؛ با چشمانی زیبا و تیله‌ای به جستجوی غذا می‌پردازند و با نوک زدن به زمین، آن را بیدار می‌کنند و نوید آمدنشان را می‌دهند.
پرندگان در دسته‌های چند صدتایی گویی با هم به خوش و بش مشغولند و از دوری یک ساله می‌گویند. آسمان و زمین آن منطقه با این پرندگان آشناست؛ بدن خسته و خیسشان را در بر می‌گیرد تا گرد راه را بزداید. گویی این پرندگان پر هیاهو در این مأمن امن پناه گرفته‌اند، برای رسیدن به این مکان از مرزها، جاده‌ها، دالان‌ها و برجک‌های دیده‌بانی عبور کردند تا به خانه چندین ساله خود برسند اما ناگهان صدایی در آسمان این آرامش را به هم می‌زند. غلغله‌ای میان پرندگان به پا می‌شود. تعدادی دوباره به هوا بلند می‌شوند و تعدادی که اولین بار است این منطقه را تجربه می‌کنند، گیج و مبهوت می‌شوند. در آن لحظه، گویی هیچ درخت، بیشه و تالابی امن به نظر نمی‌رسد تا آنها را در پناه خود بگیرند. آنهایی که به هوا بلند شدند یکی یکی به سمت زمین سقوط می‌کنند یا در دام‌های هوایی گرفتار می‌شوند. مدتی می‌گذرد تا متوجه اوضاع شوند. بله باز هم شکارچی و باز هم دام‌های مرگبار و تفنگ، لوله‌هایی که دودی خاکستری از آنها خارج می‌شود و آسمان را نشانه گرفته در دست افرادی دیده می‌شود که قهقه سر می‌دهند و بر سر رسیدن به پرنده‌ای که در خون خود غلطیده مسابقه می‌گذارند، ولوله بالا می‌گیرد.
صحنه غم‌انگیزی است که اینطور از میهمانان خود استقبال می‌کنیم؛ در حالی که این پرندگان غافل از این همه بی‌رحمی و شاید هم با تکیه بر اعتماد با شادی و همهمه وارد تالاب‌ها می‌شوند؛ رفتار ما با آنها این شعر از حافظ را به ذهن می‌آورد؛ دیدی آن قهقهه کبک خرامان حافظ که ز سرپنجه شاهین قضا غافل بود. البته بخش زیادی از این پرندگان با وضعیت منطقه و بی‌رحمی برخی اهالی آن آشنا هستند اما شاید به علت دل مهربانی که دارند کدورت سال قبل را کنار گذاشته و بخشیده‌اند و دوباره به این سرزمین بال گشودند اما افسوس و صد افسوس …
استان مازندران دارای دو تالاب بین‌المللی میانکاله و فریدونکنار و چندین تالاب و آبگیر محلی از جمله ساهون، لپو و پلنگان، ولشت، استخرپشت، گل پل، خضر نبی، شورمست، دریوک، سراندون و بالندون، گز و کندوچال است. علاوه بر این بیش از ۸۰۰ قطعه آب‌بندان به مساحت ۱۷ هزار هکتار دارد که همه ساله در فصل زمستان پذیرای ۹۰ گونه پرنده مهاجر زمستان گذران با جمعیت حدود 2 میلیون بال است اما سوال این است که از این تعداد چند بال موفق به بازگشت می‌شوند؟
یک کارشناس و فعال محیط زیست که سال‌ها است درباره پرندگان با تمرکز بر میانکاله و فریدونکنار مطالعه و کارهای میدانی انجام داده گفت: برخی آمارها تعداد ورود پرندگان به تالاب‌های مازندران را یک میلیون بال اعلام می‌کنند که قطعا اشتباه است چون سرشماری پرندگان در اوایل بهمن انجام می‌شود در حالی که اوج قتل و عام آنها از اواخر آبان آغاز و تا اواخر آذر ادامه دارد؛ بنابراین زمان سرشماری، بیشتر پرندگان یا کشته شده‌اند یا رفته‌اند؛ از این رو آمار یک میلیون بال، نمی‌تواند درست باشد.
بازار فریدونکنار ویترینی از نسل‌کشی پرندگان است
محمدعلی یکتانیک افزود: درباره میزان شکار پرندگان آمار دقیقی وجود ندارد اما شواهد نشان می‌دهد که بسیار بسیار زیاد است چون پرندگان به روش‌های مختلف شکار می‌شوند که در این روش‌ها حرام گوشت و حلال گوشت هیچ فرقی ندارد و در دام‌های هوایی یا شب دام و کِرِس روی زمین گرفتار می‌شوند و در نهایت از رستوران‌ها و سفرهای برخی مردم سر در می‌آوردند.
وی اظهار داشت: بازار فروش پرندگان فریدونکنار ویترینی از نسل کشی پرندگان مهاجر است. در آنجا نه فقط پرندگان شکار شده تالاب‌های فریدونکنار و میانکاله عرضه می‌شود بلکه هر پرنده‌ای در هر قسمتی از استان شکار شود عاقبت روی تخته‌های این بازار جای می‌گیرد. بدتر و غم انگیزتر اینکه رونق این بازار موجب ترغیب اهالی در استان‌های دیگر هم می‌شود؛ از این رو پرندگانی از استان‌های گیلان و گلستان هم به این بازار می‌آیند و فروخته می‌شوند.
