آیا عسل می‌تواند قند خون را کاهش دهد؟

در تازه‌های پزشکی این هفته، به تاثیر عسل در کاهش قند خون، رازهایی درباره رنگ میوه‌ها و سبزیجات، ارتباط میان حذف وعده‌های غذایی با خطر مرگ زودرس و همچنین راه‌های جلوگیری از ظاهرشدن رگ‌های واریسی می‌پردازیم.یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که عسل، بر خلاف سایر شیرین‌کننده‌ها، ممکن است در واقع برای سلامت قلب و عروق مفید بوده و کلسترول و قند خون را کاهش دهد.

به‌گزارش مدیکال‌نیوز تودی و بر اساس مطالعه محققان دانشگاه تورنتو؛ عسل جایگزین بسیار سالم‌تری نسبت به شکر مصرفی است. به‌گفته محققان، برای افرادی که رژیم غذایی سالمی دارند که در آن کمتر از ۱۰ درصد کالری روزانه از شکر تامین می‌شود، عسل گزینه بسیار خوبی است.

این مطالعه، شامل بررسی اثرات عسل در ۱۸ آزمایش کنترل‌شده بر روی بیش از هزار فرد سالم است.

دویچه وله فارسی در اینستاگرام دنبال کنید

در مجموع، آزمایش‌ها نشان داد که عسل، گلوکز خون ناشتا (سطح قند خون با معده خالی)، کلسترول کل و کلسترول بد یا LDL و همچنین نشانگر بیماری کبد چرب را کاهش می‌دهد.

در حالی که عسل ۸۰ درصد قند دارد، نویسندگان این مطالعه پیشنهاد می‌کنند که عسل ممکن است به‌عنوان یک غذای سالم ارزش توجه ویژه را داشته باشد.

محققان دریافتند که عسل خام و عسل تک‌گل بیشترین فواید را برای سلامت قلب دارند. زیرا عسل خام دارای مجموعه‌ای از مواد مغذی از جمله بسیاری از آنتی‌اکسیدان‌ها است که ممکن است با پاستوریزه‌شدن، مقدار آنها کاهش یابد.

برخلاف اکثر شیرین‌کننده‌ها، قدرت شیرین‌کنندگی عسل منحصراً از قندهای معمولی مانند فروکتوز و گلوکز ناشی نمی‌شود.

به‌گفته محققان، حدود ۱۵ درصد از عسل از ده‌ها قند کمیاب به‌عنوان ‌مثال، ایزومالتولوز، کوجی بیوز، ترهالوز، ملزیتوز و … ساخته شده است که مزایای فیزیولوژیکی و متابولیکی زیادی از جمله بهبود پاسخ گلوکز و کاهش مقاومت به انسولین دارد. این قندها همچنین باعث افزایش باکتری‌های مفید روده می‌شوند.

عسل همچنین شامل بسیاری از مولکول‌های فعال زیستی، از جمله پلی‌فنول‌ها، فلاونوئیدها و اسیدهای آلی است که دارای مجموعه‌ای از خواص دارویی از جمله اثر آنتی‌بیوتیکی، اثر ضدسرطان، اثر ضدچاقی، محافظت در برابر رادیکال‌های آزاد و کاهش التهاب هستند.

این مطالعه در Nutrition Reviews منتشر شده است.

رازهایی درباره رنگ میوه‌ها و سبزیجات که نمی‌دانستید

متخصصان تغذیه به شما می‌گویند روزانه رنگین‌کمانی از میوه و سبزیجات بخورید. این توصیه به این دلیل نیست که بشقاب غذای شما زیباتر به‌نظر برسد؛ هر رنگ نشان‌دهنده وجود مواد مغذی مختلفی در گیاهان است که بدن ما به آن‌ها نیاز دارد.

به‌گزارش نشریه پزشکی مدیکال‌اکسپرس؛ مواد مغذی موجود در غذاهای گیاهی به‌طور گسترده به‌عنوان فیتونوترینت شناخته می‌شوند. حداقل ۵ هزار ماده مغذی گیاهی تحت عنوان فیتونوترینت‌ها یا فیتوکمیکال‌ها (مواد شیمیایی گیاهی) شناخته شده و احتمالاً تعداد بیشتری از آنها وجود دارد.

رنگ قرمز

رنگ قرمز میوه‌ها و سبزیجات به‌دلیل نوعی ماده مغذی گیاهی به‌نام ”کاروتنوئیدها” (از جمله لیکوپن، فلاون‌ها و کوئرستین) است. کاروتنوئیدها به‌عنوان آنتی‌اکسیدان شناخته می‌شوند. رادیکال‌های آزاد به‌طور طبیعی در بدن ما به‌عنوان یک محصول جانبی از تمام فرآیندهای معمول بدن مانند تنفس و حرکت تشکیل می‌شوند، اما در اثر قرار ‌گرفتن در معرض نور UV، سیگار ‌کشیدن، آلاینده‌های هوا و مواد شیمیایی صنعتی نیز به‌وجود می‌آیند.

رادیکال‌های آزاد مولکول‌های ناپایداری هستند که می‌توانند به پروتئین‌ها، غشای سلولی و DNA بدن ما آسیب بزنند. این فرآیند مضر، به‌عنوان اکسیداسیون یا استرس اکسیداتیو شناخته شده و به پیری، التهاب و بیماری‌هایی از جمله سرطان و بیماری قلبی کمک می‌کند. نکته مهم این است که آنتی‌اکسیدان‌ها رادیکال‌های آزاد تشکیل‌شده در بدن ما را از بین می‌برند.

نارنجی

میوه‌ها و سبزیجات نارنجی‌رنگ نیز حاوی کاروتنوئیدها هستند، اما کمی متفاوت از سبزیجات قرمز (از جمله آلفا و بتاکاروتن، کورکومینوئیدها و غیره). اینها در هویج، کدو تنبل، زردآلو، نارنگی، پرتقال و زردچوبه یافت می‌شوند.

آلفا و بتاکاروتن در بدن ما به ویتامین A تبدیل می‌شوند که برای سلامت چشم و بینایی خوب مهم است. ویتامین A همچنین یک آنتی‌اکسیدان است که می‌تواند قسمت‌هایی از بدن شما را که از لیپیدها (یا چربی‌ها) ساخته شده‌اند، مانند غشای سلولی هدف قرار دهد. ویتامین A رادیکال‌های آزاد را که در اطراف غشای سلولی و سایر نواحی ساخته‌شده از لیپیدها تجمع می‌کنند، هدف قرار داده و خطر ابتلا به سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد.

رنگ زرد

میوه‌ها و سبزیجات زرد نیز حاوی کاروتنوئیدها و مواد مغذی گیاهی دیگری از جمله لوتئین، زآگزانتین، مزو زآگزانتین، ویولاگزانتین و غیره هستند. لوتئین و زآگزانتین به‌ویژه برای سلامت چشم مهم هستند و می‌توانند خطر دژنراسیون ماکولا مرتبط با افزایش سن را کاهش دهند. این عارضه منجر به تاری دید مرکزی شما می‌شود.

سبز

میوه‌ها و سبزیجات سبز حاوی بسیاری از مواد مغذی گیاهی از جمله کلروفیل، کاتچین، اپی‌گالوکاتچین گالات، فیتواسترول‌ها، نیترات‌ها و همچنین یک ماده مغذی مهم به‌نام فولات (یا ویتامین B9) هستند. اینها در آووکادو، کلم بروکسل، سیب، گلابی، چای سبز و سبزیجات برگدار یافت می‌شوند. این مواد مغذی گیاهی فواید مهمی در حفظ سلامت رگ‌های خونی شما دارند و منجر به کاهش فشار خون می‌شوند.

آبی و بنفش

محصولات آبی و بنفش حاوی انواع دیگری از مواد مغذی گیاهی از جمله آنتوسیانین، رسوراترول، تانن و غیره هستند. آنها در شاه‌توت، زغال‌اخته، انجیر، آلو و انگور بنفش یافت می‌شوند. آنتوسیانین‌ها همچنین دارای خواص آنتی‌اکسیدانی هستند و بنابراین در کاهش خطر ابتلا به سرطان، بیماری قلبی و سکته مغزی نقش دارند. شواهد جدیدتر نشان داده است که آنها همچنین ممکن است باعث بهبود حافظه شوند.

حذف وعده‌های غذایی و افزایش خطر مرگ زودرس

محدود کردن مصرف غذا به چند ساعت در روز یا حذف وعده‌های غذایی می‌تواند خطر مرگ زوردس را افزایش دهد و این را محققان دانشگاه تنسی می‌گویند.

به ‌گزارش HealthDay News؛ رژیم غذایی روزه‌داری متناوب یا محدود کردن غذا‌ خوردن به دفعات بسیار کم در روز، برای کنترل و کاهش وزن این روزها بسیار محبوب است. اما این به‌معنای سالم بودن آن نیست.

مطالعه جدیدی که به‌صورت آنلاین در مجله Academy of Nutrition and Dieteticssuggests منتشر شده، نشان می‌دهد افرادی که وعده‌های غذایی خود را حذف می‌کنند یا وعده‌های غذایی خود را خیلی نزدیک به‌هم می‌خورند، به‌طور کلی در معرض خطر مرگ زودرس بیشتری قرار دارند. محققان داده‌های بیش از ۲۴ هزار آمریکایی ۴۰ ساله و بالاتر را که در یک نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۴ شرکت کرده بودند، مجددا تجزیه و تحلیل کردند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

بر اساس این تحقیق جدید، افرادی که فقط یک وعده غذایی در روز می‌خورند، بیشتر از افرادی که وعده‌های غذایی روزانه بیشتری می‌خورند، در معرض مرگ زودرس هستند.

همچنین شرکت‌کنندگانی که صبحانه را حذف کردند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی کشنده بودند. کسانی که ناهار یا شام را حذف کردند، خطر مرگ زودرس خود را به هر دلیلی افزایش دادند. حتی کسانی که سه وعده غذایی در روز می‌خوردند اما بین وعده‌های غذایی کمتر از ۴ و نیم ساعت فاصله می‌انداختند، خطر بیشتری برای مرگ زودرس داشتند.

بر اساس این یافته‌ها، محققان توصیه می‌کنند حداقل دو تا سه وعده غذایی در طول روز و در فواصل منظم بخورید.

به‌گفته متخصصان، در حالی که روزه متناوب به‌طور گسترده به‌عنوان راه‌حلی برای کاهش وزن، سلامت متابولیک و پیشگیری از بیماری‌ها مطرح می‌شود، نباید این حقیقت را از نظر دور داشت که حذف وعده‌های غذایی، معمولاً به معنای غذاخوردن بیشتر در یک زمان است. این کار می‌تواند تنظیم قند خون را تشدید کند و منجر به مشکلات سلامتی شود.

چطور از ظاهر شدن رگ‌های واریسی جلوگیری کنیم؟

تغییرات ناخوشایند در رگ‌های خونی پاها مشکل بسیاری از افراد است. اگرچه به‌نظر می‌رسد که استعداد ابتلا به این مشکل ارثی است، اما اقداماتی وجود دارد که می‌توانید برای جلوگیری از واریس انجام دهید.

به‌گزارش نشریه آلمانی Focus Online؛ شاید نتوان به‌طور کامل از رگ‌های واریسی و عنکبوتی اجتناب کرد، اما می‌توان وقوع آنها را به تاخیر انداخت و از شدت آنها کاست.

در بیشتر موارد، رگ‌های واریسی و رگ‌های عنکبوتی، به‌دلیل ضعف مادرزادی بافت همبند ایجاد می‌شوند. این باعث می‌شود که دیواره‌های سیاهرگ در طول زمان فرسوده شوند. پاها به‌ویژه تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند زیرا خون باید در برابر نیروی گرانش به قلب پمپ شود.

پیشگیری از این عارضه مهم است زیرا واریس در مراحل پیشرفته می‌تواند منجر به عوارض مختلف شود؛ از درد موضعی و پاهای ورم‌کرده تا لخته‌شدن خون یا زخم‌های خطرناک.

مطالعات نشان داده‌اند که در حدود نیمی از بیماران مبتلا به اختلالات وریدی، چندین نفر در خانواده تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند. علاوه بر استعداد ژنتیکی، عوامل خطر دیگری نیز وجود دارد:

در دوران بارداری، احتمال ظاهر شدن رگ‌های واریسی و رگ‌های عنکبوتی افزایش می‌یابد. در این دوران، هورمون پروژسترون، عضله و بافت همبند را در آمادگی برای زایمان شل می‌کند که بر سلامت رگ‌ها نیز تأثیر می‌گذارد.

خطر احتقان یا احتباس خون در وریدهای پا در افرادی که عمدتاً ایستاده یا نشسته کار می‌کنند، نیز افزایش می‌یابد.

در افراد دارای اضافه وزن، وزن زیاد بدن فشار زیادی به رگ‌های خونی وارد می‌کند. در درازمدت، این روند می‌تواند منجر به ایجاد رگ‌های واریسی و رگ‌های عنکبوتی شود.

علاوه ‌بر این، بافت همبند با افزایش سن شل می‌شود. بنابراین افراد مسن بیشتر از افراد جوان از نارسایی وریدی رنج می‌برند.

اگر می‌خواهید از رگ‌های واریسی و رگ‌های عنکبوتی جلوگیری کنید، یک اقدام بیش از همه مهم است: حرکت. بهتر است به‌طور منظم ورزش کنید، زیرا این کار باعث تقویت بافت همبند می‌شود. آهسته دویدن یا پیاده‌روی، و همچنین انواع دیگر ورزش‌هایی که به دویدن زیاد نیاز دارند، مانند بدمینتون، بسیار موثر هستند.

در صورت امکان، باید از ایستادن و نشستن طولانی‌مدت خودداری کنید.

همچنین خود را به استفاده از پله‌ها به‌جای آسانسور و پله برقی عادت دهید. بالا رفتن از پله‌ها می‌تواند به جلوگیری از واریس کمک کند.

اگر در محل کار مجبورید زیاد بایستید یا بنشینید، چند تمرین ساده ژیمناستیک نیز می‌تواند از سلامت رگ شما محافظت کند.

آیا عاشق کفش پاشنه بلند هستید؟ با‌ این ‌وجود، فقط در مواقع خاص باید آنها را از کمد بیرون بیاورید. اگر می‌خواهید از واریس و رگ‌های عنکبوتی پیشگیری کنید، بهتر است کفش‌های تخت بپوشید. راه‌رفتن با پای برهنه روی سطوح نرم نیز ورزش خوبی است. دفعه بعد که در کنار دریا هستید، با پای برهنه به پیاده‌روی در ساحل بروید.

پیروی از یک رژیم غذایی سالم مبتنی بر کربوهیدرات‌های پیچیده، مقدار کافی پروتئین و چربی‌های سالم بسیار مهم است. از غذاهای حاوی نمک پرهیز کنید و از غذاهای حاوی فیبر و پتاسیم استفاده کنید. آب کافی در طول روز بنوشید. چون هیدراتاسیون مناسب به معنای گردش خون سالم است.

شما می‌توانید واریس را به تاخیر بندازید، اما نمی‌توانید به طور کامل از آن جلوگیری کنید. بنابراین مهم است اولین باری که دچار واریس می شوید به متخصص مراجعه کنید. با درمان زودهنگام، مشکل معمولاً به سرعت حل می‌شود.