او با اشاره به صدور حکم اعدام برای محسن شکاری افزود: «کسی که قتل نکرده و فقط راهی را بسته و چاقویی زده، از نظر قرآنی و شرعی قتل او صحیح نیست.» امام جمعه اهل سنت به مقامهای جمهوری اسلامی هشدار داد که زدن اتهام “محاربه” به معترضین «دردی را دوا نمیکند» و «این اعتراض با کشتن مردم خاموش نمیشود».
عبدالحمید در ادامه گفت که “اين اعتراضات با كشتن مردم تمام نمى شود.”
در این روز مردم معترض در شهرهای زاهدان و خاش به خیابان امدند و شعارهایی بر ضد حکومت ایران دادند. از جمله این شعارها “مرگ بر بسیجی، مرگ بر سپاهی” بود. مردم همچنین پلاکادهایی در دست داشتند که بر آن نوشته شده بود: “نه به جمهوری اسلامی، نه به اعدامهای انتقامجویانه”.
زنان در این تظاهرات با پلاکاد “آنچه به خون شستهای، جان عزیز من است” به خیابان آمدند. ویدیوهایی نیز از این تظاهرات در شبکههای اجتماعی منتشر شده است.
اعدام محسن شکاری در روز پنجشنبه ۱۷ آذر موجی از اعتراض و خشم را در سراسر جهان به دنبال داشت. با این حال خانواده او به خاطر حضور سنگین نیروهای امنیتی نتوانستند مراسم بزرگی برای او برپا کنند. ویدیوهایی که در شبکههای اجتماعی منتشر شده، حضور مأموران حکومتی موتورسوار در اطراف بهشت زهرای تهران نشان میدهد. او روز جمعه ۱۸ آذر به خاک سپرده شد.
گروهی از بازداشتیهای اعتراضات اخیر
خبرگزاری هرانا از بازداشت گروهی از شهروندان در کرمان توسط سازمان اطلاعات سپاه خبر داده است. گفته شده علت دستگیری آنها “پاره کردن و آتش زدن عکس قاسم سلیمانی” بوده است.
این خبرگزاری همچنین نام هشت تن از شهروندان اهل اشنویه را منتشر کرده که روز ۱۶ آذر ماه بازداشت شدهاند. اسامی آنها علی شرافت، ابراهیم شرافت، یوسف آزرنگ، حسین شلتوکی، کریم توتونکار، رحیم فلاح، نیما میهنخواه و شفیع حسنی است که در رابطه با اعتراضات سراسری در این شهر همراه با ضرب و شتم نیروهای امنیتی بازداشت شدهاند. هرانا نوشته است که هنوز از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست.
شبکه حقوق بشر کردستان نیز از دستگیری چندین شهروند در دهلران، بانه و سنندج گزارش کرده است. علیرضا بیگپور توسط نیروهای امنیتی اهل دهلران استان ایلام به مکانی نامعلوم منتقل شده است.
روز ۱۷ آذر وریا قادریان، معلم و فعال مدنی در بانه بازداشت شده و از محل نگهداری او نیز خبری در دست نیست. بازداشت او نیز با ضرب و شتم و بدون ارائه حکم قضایی بوده است.
شبکه حقوق بشر کردستان نوشته است که هیرو شیخالاسلامی، نقاش اهل سنندج و ساکن تهران روز ۱۴ آذر توسط نیروهای امنیتی بازداشت و او نیز به مکانی نامعلوم منتقل شده است.
همین شبکه از بازداشت دو برادر به نامهای محمد امامی، دانشجوی رشته بیوتکنولوژی دانشگاه شهید بهشتی و راشد امامی توسط نیروهای امنیتی در شهر پاوه در تاریخ ۵ آذر خبر داده که از محل نگهداری آنها نیز اطلاعی در دست نیست.
بیخبری از وضع گروهی دیگر از بازداشتشدگان، از جمله کامیار بامداد، صادق صدیق، عمار یاری، سجاد رحمانی، امیر استوار، میلاد بیدریغ، پیام شیخمحبوبی و محمدرضا عاشری، شهروندان ساکن در ماسال مایه نگرانی خانواده آنها شده است. خبرگزاری هرانا نوشته که با گذشته بیش از ۲۰ روز از زمان دستگیری، این عده کماکان در بازداشت و بلاتکلیفی بسر میبرند.
به گفته فعالان حقوق بشری شمار بازداشتیها در روزهای اخیر از آنچه منتشر شده به مراتب بیشتر است، اما خیلی از خانوادهها از ترس بدتر شدن وضع آنها اطلاعرسانی نمیکنند. این سازمانها به خانوادهها همواره هشدار دادهاند که سکوت آنان جان بستگان در بندشان را بیشتر به خنطر میاندازد.
رضایت دو تن از “شاکیان” پرونده ماهان صدارت مرنی
به گزارش فعالان حقوق بشری جان بسیاری از بازداشتیهای اعتراضات اخیر در خطر است. احکام اعدام گروهی از آنها صادر شده و احتمال اجرای آن وجود دارد. امری که خشم و اعتراض جهانی را علیه جمهوری اسلامی برانگیخته است. بسیاری از بازداشتشدگان هنوز به سن قانونی نرسیدهاند.
از جمله آنها ماهان صدارت مرنی است که در جرایان اعتراضات سراسری در تهران بازداشت شد. خبرگزاری هرانا نوشته است که دو تن از شاکیان پرونده او اعلام رضایت کردند. بنابر این خبر محمدرضا قنبرطلب، یکی از شاکیان این پرونده گفته که امیدوار است قوه قضاییه “حداقل به خاطر سن کم ماهان، کوتاه بیاید” و تاکید کرده است که اعدام خشونت را دامن میزند.
هرانا نوشته است که علیرغم اعلام رضایت شاکیان پرونده، خطر اجرای حکم اعدام ماهان صدرات مرنی کماکان وجود دارد. بنا بر این خبر به او در دادگاه بدوی اتهام “محاربه” زده شده و “اعلام رضایت شاکی خصوصی به تنهایی تاثیری در تبرئه متهم از اتهام انتسابی و حکم صادره را نخواهد داشت.”
بیانیه خانوادهای اعدامشدگان دهه ۶۰ در محکومیت محسن شکاری
جمعی از خانواده های اعدام شدگان دهه۶۰ با انتشار بیانیهای اعدام محسن شکاری را محکوم کردند و خواهان توقف فوری احکام اعدام شدند.
این خانواده همچنین خواستار آزادی بدون قید و شرط تمام زندانیان سیاسی و دستگیرشدگان اعتراضات اخیر شده و نوشتند: «عزیزانمان در دهۀ۶۰ و به ویژه تابستان۶۷ همچون محسن در دادگاه های فرمایشی چند دقیقه ای، بدون برخورداری از وکیل و فرصت دفاع از خود محاکمه و به اعدام محکوم شدند.»
آنها به دفن بینام و نشان عزیزانشان اشاره کرده و نوشتند که آنها «گروه گروه به جوخه های اعدام سپرده شدند و مخفیانه در گورستان خاوران و دیگر گورستانهای بینام ونشان دفن شدند.»
این خانوادهها هشدار دادهاند که دادگاههای فرمایشی و احکام اعدام با شتاب صادر شده و در حال اجرا است.